przeżyła śmierć kliniczną widziała piekło
Tłumaczenia w kontekście hasła "WIDZIAŁA WŁASNĄ ŚMIERĆ" z polskiego na francuski od Reverso Context: Jakby widziała własną śmierć.
Przeżył śmierć kliniczną. To widział „po drugiej stronie” Aż 60 tysięcy złotych kary w 2023 roku! Nie zapomnij złożyć tego dokumentu w terminie 😮 👇
Definicja: Wypadek, w wyniku którego nastąpiła śmierć osoby poszkodowanej na miejscu wypadku lub w okresie 6 miesięcy od chwili wypadku. Definition: An accident during which the person injured dies at the site of the accident or within a period of 6 months from the date of the accident.
Kassi Hogann, 18-latka z USA, przeżyła śmierć kliniczną - niesamowite doświadczenie ze względu na to, co widziała i czuła. Zjawiska paranormalne, nadprzyrodzone. Zjawiska niewyjaśnione i okultyzm | 𝟏𝟖-𝐥𝐚𝐭𝐤𝐚 𝐩𝐫𝐳𝐞ż𝐲ł𝐚 ś𝐦𝐢𝐞𝐫ć 𝐤𝐥𝐢𝐧𝐢𝐜𝐳𝐧ą
Magdalena Schejbal widziała piekło! Poprosiła fanów tylko o jedno Pomponik.pl · October 19, 2021 ·
Nette Leute Kennenlernen Kostenlos Ohne Anmeldung. Pani Genowefa ciężko chorowała i w 2013 roku przeżyła śmierć kliniczną, widziała niebo i czyściec oraz szatana z piekła, spotkała Maryję, Jezusa, Św. Ojca Pio i bliskich zmarłych znajomych. W 2013 roku po przebytej kolejnej reoperacji kręgosłupa lędźwiowego, druga i trzecia operacja tydzień po tygodniu, trzy operacje w pół roku. Niewyobrażalny ból, nie pomagały silne środki przeciwbólowe i sterydy w kroplówkach. W święto Matki Bożej Anielskiej zaczęłam rehabilitację. Wbrew zaleceniom lekarskim posadzono mnie na wózku inwalidzkim przed zrobieniem EKG – trwało to 1,5 h, był piątek. Wróciłam na salę, czułam, że serce wali mi jak chce, skuliłam się i powoli umilkły głosy z sali, a ja znalazłam się w jasnym tunelu. Pierwsze osoby, które zauważyłam to były czarne postacie w kapturach, szły do mnie, aby mnie przestraszyć. Przed operacjami byłam u Spowiedzi świętej i przyjęłam sakrament Namaszczenia Chorych. W tym czasie odmawiałam egzorcyzm „Święty Michale Archaniele”, był on niezwykle skuteczny, złe duchy uciekały w popłochu. Potem znalazłam się w moim domu rodzinnym, znajdującym się od szpitala ponad 160 km, zobaczyłam męża siedzącego w fotelu, w ogromnym bólu i rozpaczy. Zrobiło mi się go żal, bo wcześniej był u mnie i nie pokazywał mi żadnych emocji, ale cały czas mnie wspierał i dodawał otuchy. Jego postać była we mgle. Za chwilę też we mgle, zobaczyłam męża, jak rozmawia z moją siostrą. Był załamany, siostra go pocieszała, powtórzyłam im później przebieg tej rozmowy. Oboje przytaknęli, że taka rozmowa się odbyła. Widziałam potem też we mgle, siostrę mojego męża, jak rozmawia ze swym bratem i bratem mojego męża. Niezbyt pochlebnie się o mnie wyrażała i o tej całej sytuacji. Wręcz krzyczała zbulwersowana do telefonu. Też później powtórzyłam jej tę rozmowę, w odpowiedzi zaczerwieniła się. Nie miałam wpływu na to co widzę i słyszę. Najbardziej chciałam zobaczyć swoje dzieci, ale ich nie widziałam. Znów znalazłam się w tym tunelu i znów na spotkanie wyszły mi złowrogie, czarne postacie w kapturach. Odmawiałam egzorcyzm i one uciekały. Cały czas się modliłam i wzywałam Boga Ojca, Pana Jezusa i Matkę Najświętszą na pomoc. Wtem weszłam do ciemnego pomieszczenia, usłyszałam czyjeś kroki i usłyszałam głos mojego zmarłego brata, który popełnił samobójstwo pod wpływem alkoholu, miał do tego słabość. Dzięki Bogu kilka dni wcześniej odbył spowiedź i przyjął Komunię św. Mój brat był dobrym chłopakiem, ja osobiście wiele mu zawdzięczam. Odezwał się: „witaj Gieniu”, odpowiedziałam: „to już 28 lat, jak umarłeś, bardzo mi ciebie brakuje”. Brat odrzekł: „Ale ja wiem, co się u ciebie działo przez te wszystkie lata, że wyszłaś za mąż i masz dwójkę dzieci”. Jeszcze chwilkę realnie porozmawialiśmy, gdy nagle brat zadał mi pytanie: „czy przechodzisz na drugą stronę?”, pomyślałam wtedy o swojej rodzinie. Ale brat uprzedził moją odpowiedź i powiedział ze smutkiem, „jednak chcesz wrócić do męża i dzieci”. Odpowiedziałam: „tak”, czułam jak odchodzi smutny. Gdy ze mną rozmawiał w ogóle się go nie bałam. Wyszłam z tego czarnego miejsca i wciąż byłam w tym jasnym tunelu, nadal się modliłam i odmawiałam koronkę do Bożego Miłosierdzia. Weszłam tym razem do bardzo jasnego pomieszczenia, które było przedzielone szybą od sufitu do podłogi. Podeszłam zaciekawiona i za tą szybą zobaczyłam piękny ogród, pełen kwitnących kwiatów i krzewów. Tuż przy szybie zobaczyłam zmarłą 10 lat temu na raka głowy – przyjaciółkę. Byłam u niej na pogrzebie, miała zdeformowaną twarz po operacjach, lecz tu zobaczyłam ją taką jak była zdrowa. Była piękna, ubrana w białą, bufiastą sukienkę. We włosach, które miała spięte był przyczepiony z boku kwiat. Uśmiechała się do mnie, pomachała dłonią, poczułam się raźniej. Ale nadal wzywałam Boga i Panienkę Przenajświętszą. Wtem usłyszałam kołatanie kołatek, jak w czasie Triduum Paschalnego. Zobaczyłam zbliżającą się do mnie, jakby figurę Matki Bożej. Zatrzymała się tuż nade mną, ale była za szybą. Ubrana była w czerwoną sukienkę i niebieski płaszcz. Upadłam na kolana i schyliłam głowę, nie czułam się godna, aby na Nią patrzeć. Powiedziałam: „dziękuję Ci Mateczko Przenajświętsza, że odpowiedziałaś na moje wołanie i modlitwy. I teraz do mnie przyszłaś, zobacz o Pani w jakiej jestem sytuacji, konam z bólu. Błądzę w tym tunelu i do tego cały czas atakuję mnie złe duchy. Błagam pomóż mi Mateczko”. Nagle znów usłyszałam odgłos kołatania i zobaczyłam jak Maryja oddala się ode mnie. Zrozpaczona krzyknęłam: „Mateczko Przenajświętsza nie zostawiaj mnie tu samą”. Spojrzałam w lewo i zobaczyłam niedaleko mnie św. O. Pio, byłam zdziwiona jego obecnością, gdyż go nie wzywałam. Jestem pewna, że zesłała mi go Maryja. Od razu podbiegłam do niego i zaczęłam mówić: „św. o. Pio, ty tak bardzo cierpiałeś, miałeś stygmaty ran Pana Jezusa, ból był nieodłącznym towarzyszem twego życia, wiem, bo czytałam o tobie książkę. Ja teraz też bardzo cierpię, wiem, że mnie rozumiesz, do tego ciągle atakują mnie złe duchy. Pomóż mi, ochroń mnie przed nimi – i zaznaczyłam – błagam cię tylko mnie nie opuszczaj”. O. Pio nic nie odpowiedział, ale wyciągnął do mnie swoją prawą rękę, w której miał różaniec. Zrozumiałam, że mam go odmawiać. Tak też zrobiłam. Nie mając ze sobą różańca w tym tunelu, odmawiałam go z chórami anielskimi. Jest to taka metoda odmawiania różańca, której nauczyły mnie siostry zakonne. Chodziliśmy w tym tunelu i modliliśmy się, każdy z osobna. A gdy tylko pojawiły się złe duchy, zakonnik wychodził do przodu, machał kilka razy wyciągniętą prawą ręką, w której trzymał różaniec. A one szybko uciekały i od tej chwili przestałam się już bać. W sobotę rano ocucono mnie i zapytano, „czy chcę przyjąć Komunię św., bo przyszedł kapłan?”. Łzy płynęły mi po policzkach, przyjęłam Pana Jezusa. Poczułam się umocniona duchowo. Znów znalazłam się w tym tunelu, gdzie cały czas od piątku wieczorem, aż do nocy z soboty na niedzielę był ze mną św. o. Pio. Zaprowadził mnie do pewnego wejścia w formie łuku i w tym momencie zniknął. I z tego wejścia wyszedł Pan Jezus, wyglądał tak jak na zdjęciu, które zrobił Mu brat Elia i tak samo był ubrany. Chrystus uśmiechnął się szeroko i objął mnie ramieniem, lekko dociskając, jakby na przywitanie. Nie czułam już zupełnie bólu i na widok naszego Pana od razu o nim zapomniałam. Można to przyrównać do bólu rodzenia, matka czuje ból, ale gdy się rodzi dzieciątko, ze szczęścia od razu o tym bólu zapomina. Nasz Pan mówił do mnie łagodnym głosem, cały czas żartując, czym mnie bardzo rozśmieszał. Szkoda, że nie pamiętam teraz o czym rozmawialiśmy. Oboje śmialiśmy się. Stwierdzam, że nasz Pan ma ogromne poczucie humoru. Pan Jezus prowadził mnie objętą Jego ramieniem, szybko i żwawo. Jest On bardzo energiczny, a przy tym naturalny. Byłam bardzo szczęśliwa, radosna i uśmiechnięta. Nie czułam dystansu, że On jest Bogiem, a ja nędznym i grzesznym prochem. Rozmawialiśmy jak dwoje przyjaciół. Chrystus zaprowadził mnie do dużego pomieszczenia, gdzie widziałam ściany, ale nie było w nim mebli. Tylko z mojej lewej strony, na stojaku stało duże lustro. Pan Jezus powiedział, abym przed nim stanęła. I do aniołów – dwóch lub trzech, którzy się tam pojawili powiedział: „przynieście tę białą szatę”. W krótkim czasie jeden z tych aniołów przyniósł wiszącą na wieszaku białą sukienkę. Nasz Pan powiedział do mnie: „przymierz ją”. Obejrzałam się w lewo, szukając jakiejś przymierzalni, gdy nagle zauważyłam, że ja już jestem przebrana. Sukienka była biała bez ozdób, z długimi rękawami i sięgała mi do kostek. Krzyknęłam zachwycona: „Panie Jezu ona na mnie idealnie pasuje”. A nasz Pan się uśmiechnął i odrzekł: „ona została uszyta na miarę” i dodał: „przyjrzyj się sobie uważnie cała”. Dopiero spojrzałam na swą twarz, długo się przyglądałam i znów wykrzyknęłam: „Panie Jezu to ja?” On się uśmiechnął i odpowiedział: „oczywiście, że ty”. Nie mogłam siebie rozpoznać, byłam dużo młodsza, niż moje wtedy 45 lat. Nie miałam żadnych zmarszczek, blizn na twarzy. Z przodu miałam pięknie spięte, do góry blond włosy, z tyłu zaś były rozpuszczone, sięgały prawie do pasa, a boki były upięte spinkami, które się bardzo mieniły. Dla mnie było to wtedy oczywiste, że to diamenty, więc nie zapytałam się o to Pana Jezusa. Wyglądałam naprawdę prześlicznie, o wiele lepiej niż w dzień ślubu. Nagle nasz Pan mnie zawołał i pamiętam, że wtedy poczułam ukłucie bólu w sercu i pomyślałam, „a jednak umarłam, co z moimi dziećmi? (syn jest autystyczny) Co z mężem?” Ale zaraz przyszła następna myśl: „trudno, nie mam na to wpływu, widać taka wola Boża, muszę się z nią pogodzić, przecież codziennie o jej wypełnienie się modlę”. Znów Pan Jezus objął mnie ramieniem i zaprowadził mnie do nie dużego pomieszczenia, gdzie panował półmrok. Zobaczyłam tam leżącą na katafalku, bez trumny, moją znajomą, która kilka dni wcześniej umarła i modliłam się za nią, od razu ją rozpoznałam. Chrystus stanął naprzeciwko niej, a ja stanęłam obok. Nasz Pan zapytał się mnie: „czy ją oświecić?” Zrozumiałam, że nasz Bóg pyta mnie, „czy ją zbawić?” Wiedziałam, że ona rzadko chodziła do kościoła, ale po tym co się później stało wierzę, że zdążyła pojednać się z Bogiem przed śmiercią. Od razu zaczęłam prosić Pana Jezusa: „błagam Cię Panie, zbaw ją, ona była bardzo dobrą kobietą, pomagała córce w wychowywaniu dzieci”. Nie musiałam dłużej prosić. Zobaczyłam, jak nasz Pan podnosi prawą rękę i szeroka smuga światła oświeciła tę kobietę całą. Zaraz ona wstała uśmiechnięta i w tej jasności przeszła obok nas. Ja zaś znalazłam się gdzieś w szerokiej przestrzeni, gdzie było bardzo dużo ludzi ubranych na biało. Oni wszyscy zaczęli do mnie podchodzić dookoła i witać się ze mną. Obejmowali mnie ramieniem i lekko przyciskali. Czułam się zawstydzona tą całą sytuacją. Gdy wszyscy się ze mną przywitali, zobaczyłam tworzącą się procesję, chorągwie, kapłana w stroju liturgicznym. Zapytałam się jednej z tych osób: „co teraz będzie?” Usłyszałam odpowiedź: „Idziemy z orszakiem do nieba”. Wtem zobaczyłam, jak przed moimi oczami, odsuwa się bardzo powoli kotara, taka jaka jest na scenie teatralnej i powoli zaczął się wyłaniać zza niej las. Od razu usłyszałam śpiew ptaków, szum wiatru i co najważniejsze czułam zapach tego lasu. Była to dla mnie bardzo miła niespodzianka, bo miałam ogromne pragnienie, o którym nikomu nie mówiłam – poczuć zapach lasu i go zobaczyć. Byłam przeszczęśliwa. Nagle kotara się zasłoniła i został tylko Pan Jezus i ja oraz anioł, który stał z boku. Pan Jezus powiedział – „twoją szatę zabieramy, już widziałaś jak wyglądasz. Zabieramy ją na przechowanie, ona na ciebie poczeka, a teraz musisz wrócić do męża i dzieci, bo oni ciebie potrzebują”. I w jednej chwili zobaczyłam, jak anioł trzymał powieszoną na wieszaku moją sukienkę wraz z nałożonym na nią workiem foliowym. Spojrzałam na siebie, już byłam ubrana normalnie, w dresach. Pamiętam, że złapałam się za włosy, już nie było tej pięknej fryzury, tylko jak wcześniej, miałam je spięte w koński ogon. Jak bardzo nie chciałam wracać. Czułam intuicyjnie, że może wrócić ból, więc podbiegłam do Pana Jezusa i zaczęłam Go prosić, aby mnie uzdrowił. Chrystus odpowiedział: „bądź cierpliwa”. Zaczęłam spadać w dół, ale ja znów wróciłam do Niego, błagając o uzdrowienie. Nasz Pan znów mi odpowiedział: „bądź cierpliwa”. Znowu zaczęłam spadać w dół i nie wiem jakim cudem wróciłam do naszego Pana trzeci raz. I wtedy w akcie rozpaczy, upadłam przed Nim na kolana, cały czas prosząc o uzdrowienie. Pan Jezus podniósł mnie z kolan i stanowczo mi oznajmił: „powiedziałem ci, bądź cierpliwa”. Uśmiechnął się i zażartował: „ach te kobiety”. Gdy spadałam w dół usłyszałam głos Pana Jezusa: „do tego cierpienia byłaś przygotowywana przez całe twe życie”. Zapytałam: „Panie, czy miałam wykonać jakieś zadanie?” Chrystus odpowiedział: „tak”. Zapytałam: „jak wypadłam?” Usłyszałam: „jesteś dzielna, mój Ojciec jest z ciebie zadowolony”. Nagle poczułam ból w organizmie, ale już nie taki jak wcześniej. Pomyślałam: „żyję”. Było to wczesnym rankiem w niedzielę. Jakże byłam szczęśliwa, że Pan Jezus mnie pochwalił, bo w szpitalu prawie przez wszystkich byłam uważana za nawiedzoną, bo codziennie czytałam Biblię, odmawiałam różaniec, przychodził do mnie ksiądz z Komunią św., słuchałam Mszy Św. A także w czasie naszych rozmów z pacjentami broniłam kapłanów. Miałam też objawy nieadekwatne, jak inni po operacjach. Zaraz po kilku miesiącach od pobytu w szpitalu, gdy zrobiono mi badania, okazało się, że to była przewlekła borelioza, na którą potem leczyłam się ok. dwa lata. Tak łatwo innym było mnie osądzać, że się użalam nad sobą, wyolbrzymiam ból itp. Byłam poddawana nieustannym przeciągom, powodowały one u mnie dodatkowe cierpienia. Czułam się też niezrozumiana, wyśmiana, a nawet wyszydzona. Oczywiście przebaczyłam wszystkim modląc się o ich nawrócenie i zbawienie. Dłuższy czas się zastanawiałam czym było, to co widziałam? Miałam myśli, że mogło to być jakieś przedstawienie diabelskie, ułuda. Postanowiłam, że zapytam się spowiednika, lecz gdy poszłam do spowiedzi, było do niej wiele ludzi, a ja też nie byłam w stanie długo klęczeć. Postanowiłam, że jako osoba chora, wezwę księdza do domu. I nie wiem dlaczego sprzeciwił się temu mój mąż. Patowa sytuacja. Jakież było moje zdumienie, kiedy w pierwszą sobotę miesiąca, ujrzałam księdza w drzwiach. Ucieszyłam się, że mąż go jednak wezwał, więc korzystając z sytuacji, wyspowiadałam się i opowiedziałam księdzu szczegółowo to wszystko co widziałam i słyszałam. Spowiednik mi odpowiedział: „to co przeżyłaś jest rodzajem śmierci klinicznej, to na pewno nie była ułuda, a tym bardziej przedstawienie diabelskie, bo diabeł nie kazałby ci odmawiać różańca, tak, jak kazał ci św. O. Pio i w ogóle razem się modlić”. I mówił dalej: „swego brata nie widziałaś, bo on jest w czyśćcu. Przyjaciółka w ogrodzie pełnym kwiatów jest w niebie, ale ty tam jeszcze nie byłaś. (Oddzielała nas szyba). A zbawiając twoją znajomą, Bóg spektakularnie odpowiedział na twoją modlitwę za jej duszę. Miałaś iść do nieba, ale Bóg dla jakiegoś celu zostawił cię na tym świecie”. Zapytałam spowiednika, czy powinnam o tym wszystkim mówić ludziom. Odpowiedział: „tak, powinnaś mówić jakie dobro, czyli niebo nas czeka, gdy będziemy wierni Bogu”. Po wyjściu księdza, który zostawił mi wizytówkę, podziękowałam mężowi, że go wezwał. Mąż był bardzo zdziwiony, stanowczo twierdził, że nie wzywał kapłana. Zadzwoniłam szybko na komórkę księdza, domyślając się, że przyszedł do mnie przez pomyłkę. A ten zdziwiony odpowiedział: „ale przecież GPS mnie do pani zaprowadził”. I szybko się wyjaśniło, że wezwano go do innej chorej, u której ostatecznie był również tego dnia. Wiem, że w życiu nie ma przypadków, że to Pan Jezus przysłał tego księdza do mnie, aby odpowiedział mi na wszystkie pytania i dzięki temu odzyskałam spokój duszy. Chwała Panu Jezusowi. Z Panem Bogiem – Gienia źródło: , 2018-02-27
Widziała Jezusa. Przeżyła śmierć kliniczną. Zobacz jak opowiada o tym jak wyg... 8Подобається Поширити Поскаржитись Завантажити Прикріпити Соціальні мережі Змінити публікацію Видалити публікацію Już tu było wspomniane że:"Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli"Nie wiadomo dokładnie jak to było ale można znaleźć pozytywy w tej wypowiedzi."Przed zobaczeniem Jezusa nie wierzyłam w Jego istnienie."Autorka świadectwa wcześniej w zasadzie była osobą niewierzącą."I jeśli nie będziemy pokutować za grzechy, pójdziemy do piekła."Mówi o konieczności pokutowania za grzechy bo czeka …БільшеJuż tu było wspomniane że:"Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli"Nie wiadomo dokładnie jak to było ale można znaleźć pozytywy w tej wypowiedzi."Przed zobaczeniem Jezusa nie wierzyłam w Jego istnienie."Autorka świadectwa wcześniej w zasadzie była osobą niewierzącą."I jeśli nie będziemy pokutować za grzechy, pójdziemy do piekła."Mówi o konieczności pokutowania za grzechy bo czeka nas piekło, a takiej wypowiedzi dzisiaj nie usłyszymy z wielu ambon kościelnych."Ostatnim Jego nakazem było bym Świadczyła o tym spotkaniu, dlatego mnie oglądasz dzisiaj tutaj... nie lubię robić filmów ze sobą, lecz zrobiłam to dla Jezusa...A ja jestem tutaj aby Ci zaświadczyć, że Jezus jest Prawdą, Życiem i nie mogę opierać mojego życia i zbawienia na pół-prawdach."Ile osób jest gotowych pokazując swą twarz zaświadczyć przed całym światem, że Jezus jest Prawdą, Życiem i Drogą i że jest gotowym swoje życie poświęcić dla Jezusa ? Do jakiego kościoła wy chcecie nawracać ludzi? Do papieża Franciszka stokrotnego heretyka, do biskupów judaizujących i islamizujących Chrześcijan? Do heretyków wierzących w fałszywe nauki Wielkiego Wybuchu, Ewolucji, Wielkiego Słońca dookoła którego fruwa malutka kulista ziemia? No i jeszcze macie heretycy kilka planet z imionami bogów pogańskich!!Bo w Biblii nic o tych planetach nie napisano...…БільшеDo jakiego kościoła wy chcecie nawracać ludzi? Do papieża Franciszka stokrotnego heretyka, do biskupów judaizujących i islamizujących Chrześcijan? Do heretyków wierzących w fałszywe nauki Wielkiego Wybuchu, Ewolucji, Wielkiego Słońca dookoła którego fruwa malutka kulista ziemia? No i jeszcze macie heretycy kilka planet z imionami bogów pogańskich!!Bo w Biblii nic o tych planetach nie napisano... napisano o gwiazdach... i sa to właśnie gwiazdy bogów pogańskich.. i będą spadać malutkie na Wielką Ziemię jak oliwki z drzewa gdy je silna ręka zatrzesie, a w nich będą gwiazda Mars Venus Neptun wielbiony w Gdańsku...w skrócie NeoPogaństwo w całej pełnii szerzone wśród Katolików Jestem przekonana, że się nie tak, jak z Vasulą. Tez miała wizje niby Jezusa, ale..... pisała pismem automatycznym, czyli miała wizje pochodzące od diabła. Poza tym też nie przeszła na wacuś jak zwykle wtrąca się by mącić!--------------------------------yaphet 12 godziny temuMoim zdaniem, może się mylę, gdyby to był Pan Jezus, nakłonilby ją do konwersji na katolicy…БільшеJestem przekonana, że się nie tak, jak z Vasulą. Tez miała wizje niby Jezusa, ale..... pisała pismem automatycznym, czyli miała wizje pochodzące od diabła. Poza tym też nie przeszła na wacuś jak zwykle wtrąca się by mącić!--------------------------------yaphet 12 godziny temuMoim zdaniem, może się mylę, gdyby to był Pan Jezus, nakłonilby ją do konwersji na katolicyzm, opowiedział o Sakramentach a nie o wszechświecie, którego nie ma. Moim zdaniem, może się mylę, gdyby to był Pan Jezus, nakłonilby ją do konwersji na katolicyzm, opowiedział o Sakramentach a nie o wszechświecie, którego nie ma. Jeżeli przyjmiemy, że Ziemia istnieje, że gwiazdy, które widzimy nocą, też istnieją, to możemy z tej układanki złożyć całkiem spory Wszechświat. A jeżeli jako katolicy dołożymy do tego niebo, czyściec i piekło (Wszechświaty równoległe ), to robi się naprawdę ciekawie :-)Co do konwersji na katolicyzm i sakramentów, sama Emily Nantz powiedziała, że nie wszystko pamięta. Jak to się mówi, „nie …БільшеJeżeli przyjmiemy, że Ziemia istnieje, że gwiazdy, które widzimy nocą, też istnieją, to możemy z tej układanki złożyć całkiem spory Wszechświat. A jeżeli jako katolicy dołożymy do tego niebo, czyściec i piekło (Wszechświaty równoległe ), to robi się naprawdę ciekawie :-)Co do konwersji na katolicyzm i sakramentów, sama Emily Nantz powiedziała, że nie wszystko pamięta. Jak to się mówi, „nie od razu Kraków zbudowano”, czyli, że możliwe, iż Pan Jezus ateistom (apostatom itp.) nie mówi na początku wszystkiego, bo prawdopodobnie byłoby to dla nich zbyt wiele, za dużo, jak na początek drogi do nawrócenia. Też miałam wczoraj wątpliwości,ale bardzo chciałam by ktoś jeszcze zauważył i wypowiedział o tym mówić i modlić w myśl samego Pana Jezusa(może też mylę się)Łk1021 W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie …БільшеTeż miałam wczoraj wątpliwości,ale bardzo chciałam by ktoś jeszcze zauważył i wypowiedział o tym mówić i modlić w myśl samego Pana Jezusa(może też mylę się)Łk1021 W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. 22 Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». Tymoteuszlepiej nic nie mówić bracie niż stawać przeciw Prawdzie Objawionej w Biblii po stokroć, że Ziemia jest nieruchoma nawet Bóg wstrzymał Słońce aby dokończyć bitwę na nieruchomej ZiemiGdy Pan Jezus przyjdzie powtórnie będzie widoczny jednocześnie na całej Ziemi, a to możliwe tylko na Płaskiej Ziemi jak w Biblii...Gdy Jezus Wstępował do Nieba wstępował do górytak też gdy będziemy …БільшеTymoteuszlepiej nic nie mówić bracie niż stawać przeciw Prawdzie Objawionej w Biblii po stokroć, że Ziemia jest nieruchoma nawet Bóg wstrzymał Słońce aby dokończyć bitwę na nieruchomej ZiemiGdy Pan Jezus przyjdzie powtórnie będzie widoczny jednocześnie na całej Ziemi, a to możliwe tylko na Płaskiej Ziemi jak w Biblii...Gdy Jezus Wstępował do Nieba wstępował do górytak też gdy będziemy strącani do Piekła to będziemy strącani w DółBóg przemawiał do ludu od początku świata i pouczał lud o świecie, o rolnictwie, o budowaniu świątyni, o sądownictwie...i o wszyskim co człowiekowi potrzebne do życia i do Zbawienia...Jawny atak na Biblię rozpoczął się od promowania herezji KopernikaW Koścxiele teoria ta była skrytykowana od początku bo była fałszywa...Dopiero kłamstwa fałszywych nauk i fałszywych naukowców wprowadziły zamęt i chaos, nie wśród protestantów! Oni akurat długo się bronili przed tą teorią, a wielu z nich trwa w Prawdzie o Stworzeniu świata do dziśŁk1021 W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemiprosto od Sw Lukasza ...koincydens?Zwycięstwo Jozuego Stanisław, ja jestem przekonany, że Ziemia jest płaska, zgodnie z Objawieniem w Piśmie świętym i nauką świętych mistyków. Wyświetlenia666Widziała Jezusa. Przeżyła śmierć kliniczną. Zobacz
Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła Autor Wiadomość Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła Moja wypowiedź w innym wątku: też jakby pasuje. Nie powtarzam się. To wątki się powtarzają. Cz sty 03, 2013 13:58 luk1407 Dołączył(a): Pn mar 05, 2012 16:22Posty: 235 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła świadectwo nastoletniej dziewczyny która przeżyła śmierć kliniczną i widziała piekło, polecam każdemu _________________ N sty 06, 2013 1:04 JedenPost Dołączył(a): Pt gru 30, 2011 9:17Posty: 11383 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła boni napisał(a):A dlaczego Ci naprawdę źli ludzie maja dostać tą sama nagrodę nieba jak Ci dobrzy starający się żyć uczciwie i dlaczego nie? _________________Lubię Starego czasem, to też sprawiaże się wystrzegam otwartej z nim wojnyPrzecież to piękne, gdy Pan tak dostojnyTak z samym diabłem po ludzku rozmawia. N sty 06, 2013 10:12 Alus Dołączył(a): Śr cze 02, 2004 17:39Posty: 41856 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła JedenPost napisał(a):boni napisał(a):A dlaczego Ci naprawdę źli ludzie maja dostać tą sama nagrodę nieba jak Ci dobrzy starający się żyć uczciwie i dlaczego nie?A dlatego, że co źli nie potrafiliby zaakceptować dobra w niebie, którego nienawidzili na ziemi. N sty 06, 2013 10:23 Acro Dołączył(a): N paź 04, 2009 17:07Posty: 4195 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła luk1407 napisał(a):świadectwo nastoletniej dziewczyny która przeżyła śmierć kliniczną i widziała piekło, polecam każdemu A skąd wiadomo, że to było piekło,a nie np zebranie Episkopatu? _________________Religia to para kul potrzebnych jedynie tym, którzy mają słabe nogi (Denis Diderot) N sty 06, 2013 11:33 Endek Dołączył(a): N mar 15, 2009 20:12Posty: 1639 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła DrzewoMalinowe napisał(a):jeżeli tak robi to po co w ogóle stwarzał człowieka ,żeby go potem torturować w piekleW piekle są same stworzenia boże a Boga tam nikt nie ogląda. Wychodzi, że dręczenia piekielne to dzielo stworzeń nie Boga. Zatem, do kogo te pretensje?Wszystkie stworzenia maja cos takiego jak wolną wolę i jezeli trafiają do piekieł, to jest to ich wybór, któty to wybór Bóg jako że jest dżentelmenem, szanuje. _________________Herezja albo to, co w sposób oczywisty sprzyja herezjom, nie może być kwestią posłuszeństwa. To posłuszeństwo winno służyć Wierze, nie zaś Wiara posłuszeństwu! Zatem w tym przypadku „trzeba słuchać bardziej Boga niż ludzi” (Dz Ap 5, 29). N sty 06, 2013 11:39 lektorek Dołączył(a): So maja 17, 2008 8:43Posty: 127 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła Alus napisał(a):JedenPost napisał(a):boni napisał(a):A dlaczego Ci naprawdę źli ludzie maja dostać tą sama nagrodę nieba jak Ci dobrzy starający się żyć uczciwie i dlaczego nie?A dlatego, że co źli nie potrafiliby zaakceptować dobra w niebie, którego nienawidzili na mi się, że zarówno "boni", "JedenPost", "Alus" jak i większość z nas patrzymy na te sprawy za bardzo po ludzku. A tak naprawde nie jesteśmy w stanie naszym ludzkim umysłem ogarnąć zarówno Milosierdzia i do osób które przeżyły tzw. śmierć kliniczną - zauważmy że ich życie często odmienia się. Może zwyczajnie dlatego, że zobaczyły odrobine więcej niż my. Myśle, że warto uzbroić się w cierpliwość i zaczekać bo każdy z nas przekona się o tym napewno osobiście. "Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany." (1Kor 13;12) N sty 06, 2013 12:34 lubczyk66 Dołączył(a): Cz maja 20, 2010 16:38Posty: 24 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła Wysłuchałam tego świadectwa - bardzo prawdziwe. Jest ostatnio sporo różnych świadectw ludzi. Trzeba być bardzo zatwardziałym żeby to ignorować i nie wierzyć że to prawda. Myślę że z tego powodu coraz więcej takich nawróceń,że szatan ma swój ostatni czas i działa cała swoją mocą. tak, ze bardzo trudno nie wpaść w jego sieć. A więc i Pan Jezus teraz objawia się jak nigdy w historii. Zresztą zapowiedziane było, w Biblii, "że biada mieszkańcom ziemi bo zstąpił do was diabeł aby zwieść o ile to możliwe także wybranych." W Biblii też chyba jest, ze tam gdzie wzmógł się grzech tam jeszcze bardziej rozlała się łaska", a na świecie widać to wyraźnie że wszystkie grzechy się wzmogły więc i Pan Jezus nie żałuje łaski, byle tylko człowiek wyrzekł się zła - i to wystarczy aby Jezus stał się jego Panem, nawet jeśli taki nie wierzy w Jezusa. Chodzi o to żeby potępić zło, wyrzec się go, nie pochwalać go, ani dla zabawy ani w żartach a tym bardziej na poważnie - bo to właśnie sprowadza szatana na ziemię i pozwala mu tak działać - pochwała zła przez taki tekst w Biblii - że: "dobry się umocni, a nieprawy jeszcze bardzie się znieprawi" - i są już takie czasy że dobry musi bardzo się starać aby zachować tę dobroć, ale przez to się hartuje, natomiast zły znajduje wszędzie szerokie usprawiedliwienie dla swoich złych czynów i przez to już całkiem zabija ostatnie wyrzuty swojego sumienia i bez przeszkód całkowicie "usprawiedliwiony" może czynić co mu się podoba. Jedyny ratunek - to wyrzec się zła, chociaż długi czas na pewno będzie trudno opanować się i nie czynić zła, ważne jest aby przestać zło pochwalać, gloryfikować, a nawet usprawiedliwiać, jak np. powiedzenie że: trzeba być w dzisiejszych czasach egoistą, nieczułym bo inaczej się nie da - klasyczna pochwała zła, która sprawia że szatan staje się naszym panem, co byśmy nie wyznawali. N sty 06, 2013 12:57 noOne Dołączył(a): Pn lip 04, 2011 11:29Posty: 1541 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła 23 minuty w piekle _________________Króluj nam Chryste ! N sty 06, 2013 19:00 Alus Dołączył(a): Śr cze 02, 2004 17:39Posty: 41856 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła noOne napisał(a):23 minuty w piekle dyrdymały. N sty 06, 2013 19:11 JedenPost Dołączył(a): Pt gru 30, 2011 9:17Posty: 11383 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła Alus napisał(a):JedenPost napisał(a):boni napisał(a):A dlaczego Ci naprawdę źli ludzie maja dostać tą sama nagrodę nieba jak Ci dobrzy starający się żyć uczciwie i dlaczego nie?A dlatego, że co źli nie potrafiliby zaakceptować dobra w niebie, którego nienawidzili na Czy mądry Bóg nie mógłby głupim ludziom tego wszystkiego wytłumaczyć? Uleczyć ich z ich głupoty? _________________Lubię Starego czasem, to też sprawiaże się wystrzegam otwartej z nim wojnyPrzecież to piękne, gdy Pan tak dostojnyTak z samym diabłem po ludzku rozmawia. N sty 06, 2013 21:58 Anonim (konto usunięte) Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła Alus napisał(a):JedenPost napisał(a):boni napisał(a):A dlaczego Ci naprawdę źli ludzie maja dostać tą sama nagrodę nieba jak Ci dobrzy starający się żyć uczciwie i dlaczego nie?A dlatego, że co źli nie potrafiliby zaakceptować dobra w niebie, którego nienawidzili na pomyślałaś , że może "źli" nie mieli okazji poznać dobra na ziemi?Może tych złych od początku ich życia dotykało tylko zło?Może Ci źli nie znali Chrystusa?Może Ci źli napotykali tylko na ludzi którzy nigdy nie widzieli w nich nic dobrego? którzy ciągle wytykali im zło? którzy nimi gardzili ...Jak traktujesz takiego złego człowieka na ziemi? co mu mówisz? Jesteś zły zasługujesz na piekło? to by usłyszał od Ciebie?Może warto takiego złego Alusia zapytać - co tak poraniło Jego serce?Nie Ty decydujesz kto jest zły a kto nie jest...więc nie mów że źli zasługują na piekło So sty 12, 2013 4:10 Alus Dołączył(a): Śr cze 02, 2004 17:39Posty: 41856 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła Cytuj:Nie pomyślałaś , że może "źli" nie mieli okazji poznać dobra na ziemi?Może tych złych od początku ich życia dotykało tylko zło?Może Ci źli nie znali Chrystusa?Może Ci źli napotykali tylko na ludzi którzy nigdy nie widzieli w nich nic dobrego? którzy ciągle wytykali im zło? którzy nimi gardzili ...Jak traktujesz takiego złego człowieka na ziemi? co mu mówisz? Jesteś zły zasługujesz na piekło? to by usłyszał od Ciebie?Może warto takiego złego Alusia zapytać - co tak poraniło Jego serce?Nie Ty decydujesz kto jest zły a kto nie jest...więc nie mów że źli zasługują na piekłoNie istnieje w realu taka opcja aby ktoś nigdy nie spotkał się z nie jest warunkowane znajomością jeśli sama piszesz, że może istnieć człowiek, który nie zna dobra, to logiczne, że nie będzie zdolny funkcjonować w sferze gdzie istnieje samo ja decyduję kto jest zły - zawsze o tym decyduje sam człowiek. Bo nikt nie rodzi się złym, osobisty wybór przesądza jakim się staje. So sty 12, 2013 10:12 Vacarius Dołączył(a): N gru 30, 2007 13:48Posty: 1268 Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła A czy na sądzie Bożym będę miał prawo do adwokata. Czy Bóg będzie domniemał mojej niewinności czy od razu będzie wiedział ze jetem winny. Czy będę miał prawo odwołania od wyroku do wyższej instancji? Jeśli to będzie sprawiedliwy sąd. No to na pewno pójdę do nieba. Już mam swoją linie obrony. Gdy Bóg spyta mnie czemu nie przestrzegałem praw Bożych. To ja mu powiem które prawa Boże miałem przestrzegać? Urodziłem się w czasach globalizacji znam prawa boże wielu religii i są ze sobą sprzeczne. A więc jedynie co mogłem robić to przestrzegać praw świeckich. I ze tylko na podstawie praw świeckich może mnie osądzić. Tak jak w Strasburgu mogą sądzić na podstawie tylko Polskich praw gdy sprawy dotyczą Polaków tak samo Bóg będzie mógł mnie sądzić na podstawie polskiego Prawa. Bo inne prawo nie było mi znane. A po za tym jest sprzeczne z tym które jako obywatel Polski muszę przestrzegać. Nie mogę być skazany według praw Izraela sprzed 2000 lat tylko według Polskich praw bo jestem polakiem. So sty 12, 2013 11:09 Anonim (konto usunięte) Re: Bóg nie ma prawa wsadzać ludzi do piekła Vacarius napisał(a):A czy na sądzie Bożym będę miał prawo do adwokata. Czy Bóg będzie domniemał mojej niewinności czy od razu będzie wiedział ze jetem winny. Czy będę miał prawo odwołania od wyroku do wyższej instancji?Sam Pan Bóg jest adwokatem. So sty 12, 2013 14:04 Wyświetl posty nie starsze niż: Sortuj wg Nie możesz rozpoczynać nowych wątkówNie możesz odpowiadać w wątkachNie możesz edytować swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz dodawać załączników
Największą popularność zdobyła dzięki serialowi Klan. Chociaż Aldona Orman jest szczęśliwą mamą i spełnioną aktorką, to niewiele osób wie, że gwiazda ma za sobą traumatyczne przeżycia. Śmierć mamy, nieszczęśliwa miłość, walka o życie… Dziś cieszy się każdym dniem! Barbara Bursztynowicz: „Mam wiele wad, które mnie dyskwalifikują w tej branży” Aldona Orman straciła mamę, przeżyła śmierć kliniczną Aldona Orman urodziła się w 1 stycznia 1967 roku. Swoją przyszłość związała ze sztuką, chociaż jako mała dziewczynka marzyła o szkole lotniczej, a potem medycynie. Jej talent aktorki odkryła polonistka. Za jej namową, Aldona Orman postanowiła zdawać do szkoły teatralnej i udało się! Ukończyła studia na wydziale lalkarskim filii PWST we Wrocławiu. W teatrze zadebiutowała przed otrzymaniem dyplomu. Ale od zawsze najważniejsza był dla niej rodzina. Aktorkę łączyła z mamą cudowna więź. Nieoczekiwanie los zadał jej potężny cios. „W dniu gdy prof. Jerzy Stuhr odbierał mój dyplom, dowiedziałam się, że moja ukochana mama trafiła do szpitala. Od tego momentu przez 10 dni przeszła trzy zawały. 10 czerwca podczas reanimacji odeszła. Osiem dni siedziałam w szpitalu przy jej łóżku, byłam z nią do ostatnich chwil”, mówiła w Super Expressie. Fot. TRICOLORS/East News Po śmierci mamy Aldona Orman wyjechała z Polski do Monachium. „Tak naprawdę nigdy do końca nie przerobiłam jej śmierci. To ciągle do mnie wraca. Myślę o niej, kiedy idą święta (…) Nie umiałam się wtedy pogodzić z tym, że jej już nie ma. Myślałam, że jak wyjadę, pustka będzie mniejsza, zniknie”, wyznała. Przez kilka lat występowała na deskach niemieckich teatrów. Była związana z Labor Theater w Monachium, Pathos Vansport Theater oraz Maodernes Theater. W Niemczech od niedawna mieszkał też jej ukochany. Aktorka myślała, że wspólnie będą budować szczęśliwą przyszłość. Ale ich związek nie przetrwał próby czasu. „To był moment wchodzenia w dorosłe życie, bez najbliższej i najważniejszej osoby w moim życiu, w innym kraju, w innej rzeczywistości. Chwilami było bardzo trudno, ale wierzyłam, że jeśli się tam znalazłam, to po coś. Nie ułożyło nam się z Robertem, rozstaliśmy się... Bolało mnie, że przy tych wszystkich ideałach, wyobrażeniach o cudownej miłości mój związek wyglądał zupełnie inaczej”, wyznała aktorka. W końcu podjęła decyzję o powrocie do kraju. Aldona Orman współpracowała z Teatrem Kwadrat, Teatrem Polskim we Wrocławiu, Ludowym w Krakowie, a także Atlantis w Warszawie. Ale widzom znana jest przede wszystkim jako aktorka serialowa. Pojawiła się w Pierwszej miłości, Glinie, Na dobre i na złe czy Barwach szczęścia. Największą popularność zdobyła wcielając się w rolę Barbary Milewskiej w Klanie. Niewiele osób wie, że po powrocie do kraju Aldona Orman otrzymała kolejny cios od losu. Aktorka stoczyła walkę o życie. Gwiazda przeszła przez pierwszy etap castingu do Klanu. Przed następnym trafiła do szpitala. „Byłam nieprzytomna. Moja koleżanka przyjechała z mężem i kolegą, wyważyli drzwi od domu. Gdyby nie ta sytuacja, mogłabym się nigdy nie obudzić, ponieważ później nie obudziłam się jeszcze przez cztery dni. Potem leżałam przez miesiąc w szpitalu”, mówiła w rozmowie z Superstacją. Aldona Orman miała sepsę. W wyniku powikłań aktorka zapadła w śpiączkę i przeżyła śmierć kliniczną. „Mogłam się nigdy nie obudzić, a jednak wróciłam na ziemię”, mówiła. Zobacz także: Elżbieta Zającówna i Krzysztof Jaroszyński wspólnie pokonywali życiowe zakręty. Są razem blisko 40 lat Aldona Orman walczyła o życie. Po chorobie zaszła w ciążę Przez długi czas była hospitalizowana. „Praktycznie przez 4 lata ciągle leżałam w szpitalu. Tydzień na zewnątrz, trzy tygodnie w szpitalu i tak było w kółko. Przyjeżdżając na zdjęcia do „Klanu”, często najpierw musiałam pojechać do szpitala, by dostać kroplówki i różne rzeczy, by funkcjonować normalnie i dać radę później mieć cały dzień zdjęcia (...). Myślę, że po takich sytuacjach, w których przeżywa się sepsę, a sepsę przeżywa 4% ludzi, to jest długi proces dochodzenia do normalności, zdrowia”, mówiła w rozmowie z dziennikarzami „Pytania na śniadanie”. „Najważniejsze jest to, jaką naukę wyciągamy z tych wszystkich rzeczy, które są dla nas trudne. Takie trudne momenty to jest nasza nauka. Ważne, żeby po tym patrzeć na ludzi inaczej. Jak najwięcej dobra generować, dobroci, serdeczności. Im więcej generuję dobra, tym więcej go do mnie wraca. Podświadomość przyciąga super dobre rzeczy”, dodała. Wkrótce po tych dramatycznych wydarzeniach Aldona Orman poznała swojego ukochanego, Edmunda Boruckiego. Para doczekała się wspólnie córeczki – Idalii Vanessy. To był cud. Po przebytej chorobie Aldona Orman usłyszała od lekarzy, że nigdy nie zostanie mamą. Stało się inaczej. Spełniła swoje marzenie o macierzyństwie. „Miałam nigdy nie urodzić dziecka po tej chorobie. Ale... niezbadane są plany Boga wobec nas. I stał się cud!”, mówiła w rozmowie z Super Expressem. Dziś aktorka cieszy się każdym dniem z najbliższymi. Wspiera swoją 13-letnią córeczkę w spełnianiu marzeń. Idalia rozpoczęła swoją karierę muzyczną. Wystąpiła nawet w niemieckiej edycji The Voice Kids. ,,Moja córka bardzo lubi śpiewać i każdą wolną chwilę poświęca na muzykę. Zauważyłam jej talent i zaczęłyśmy pracować nad nim i go rozwijać. Idalka uczy się od profesjonalnych nauczycieli i wokalistów. Faktycznie osiąga sukcesy, bo zdobywa nawet nagrody na różnych festiwalach międzynarodowych. Moim zadaniem jako matki jest wspierać Idalkę w jej marzeniach i rozwijać jej zdolności", wyznała aktorka w 2019 roku rozmowie z TVP info. Życzymy wszystkiego dobrego! Czytaj też: Aldona Orman pokazała świadectwo szkolne córki i wprawiła fanów w osłupienie Źródło: Pytanie na śniadanie, Film Super Express, Rewia Aldona Orman z córeczką Idalią. Dziewczynka przyszła na świat w 2008 roku Fot. Piotr Porębski/ Metaluna Aldona Orman z ukochanym, Edmundem Boruckim Fot. Piotr Porębski/ Metaluna Fot. Piotr Porębski/ Metaluna
Widziałem Jezusa poza ciałem jest życie, śmierć kliniczna świadectwo z wiadomości. Nastolatek z USA zasłabł na w-fie i na 20 minut wyszedł z ciała. Przyszli do niego aniołowie i Jezus. Ten 17-letni piłkarz grający w szkole średniej twierdzi, że widział Jezusa po upadku w klasie siłowni i przez 20 minut bez serca. Zack Clements, z Brownwood, w Teksasie, został zabrany do szpitala, gdzie lekarze pracowali, aby go ożywić po tym, jak upadł, podczas biegania sprintem w jego szkole w Akademii Życia Victory 5 maja. Gdy lekarze zamierzali stwierdzić śmierć Zacka, jego puls powrócił i został on wysłany do Szpitala Dziecka w Fort Worth. W kilka dni później obudził się w jednostce intensywnej opieki. Zack powiedział, że zobaczył Jezusa tuż przed odzyskaniem impulsu. "Gdy byłem poza ciałem w tych 20 minutach, zobaczyłem mężczyznę, który miał długie włosy i brodę, a to nie zajęło mi wiele czasu, aby zdać sobie sprawę, że to był Jezus" - powiedział CBS Dallas-Fort Worth. "Podszedłem do niego, położył dłoń na moim ramieniu i powiedział mi, że wszystko będzie w porządku i nie martw się", dodał. Ojciec Zacka, Billy Clements, powiedział, że choć niektóre mogą uznać historię jego syna za niewiarygodną, on i jego rodzina widzą boski cud jako jedyne wyjaśnienie dla powrotu do życia Zacka. Bo on się obudził i powiedział nam coś, co przeżył. To po prostu nie możesz tego wytłumaczyć. Po ludzku nie jest możliwe wyjaśnienie tego wydarzenia - powiedział CBS. Matka Zack, Teresy Clements, przyznała również, że Jezus pomógł przywrócić syna do życia. Powiedziała do CBS: "Cieszę się, że postanowił dać mi z powrotem moje dziecko. Zack planuje powrót do szkoły po tym jak lekarze usuną go ze szpitala, co może nastąpić w ciągu najbliższych kilku dni. Jego upadek nadal jest niewyjaśniony przez specjalistów medycznych. , 2017-10-10 Przypisane tagi Przeczytaj również Śmierć nie istnieje - kardiolog opisuje przypadki śmierci klinicznej - życie po życiu Spotkania kardiologa z niewytłumaczalnym i dowody na życie po życiu. W swojej książce opisał ponad 20 historii, które potwierdziły jego wiarę w Boga. Dostarcza dowody na istnienie życia po życiu, i że śmierci wcale nie powinniśmy się obawiać. A wszystko to w oparciu o swoją lekarską praktykę – ponad 30-letni staż i prywatne przeżycia śmierć syna. O walce duchowej - ks Piotr Glas Trwa zatem walka sił zła i dobra o to co wybierzemy. I to nie jest taka sobie walka, to walka na śmierć i życie i to nasze życie! Demony mają setki strategi do tego abyśmy w ostatecznym rozrachunku w chwili spotkania z Bogiem tak wstydzili się naszych grzechów abyśmy nie chcieli mu ich pokazać i uciekli przed tym sądem. Czarny Protest Nie dla barbarzyństwa wobec kobiet! Martwa dziecka nie urodzę! Moje ciało, mój wybór! Chcemy kochać, nie umierać! Budujecie piekło kobiet! Ratujmy kobiety! Brońmy kobiecej godności! Macice wstały z kolan! Nie jestem żywym inkubatorem! Moja macica, moja sprawa! Piekło kobiet trwa! Z Ciebie nic nie będzie! Jezus uzdrowił alkoholika "Krzosek, z ciebie nigdy nic nie będzie!" - słowa, które Henryk Krzosek usłyszał w młodości od nauczyciela, zaważyły o wielu latach jego późniejszego życia, które naznaczyły alkohol i życie na ulicy. Chciał już się zabić kiedy Bóg w krytycznej chwili uzdrowił zranione serce Henryka i pomógł odzyskać utraconą godność. To może Cię również zainteresować Jak rozpoznać Bożą wolę w naszym życiu? Boża wola w naszym życiu Rozeznawanie Bożego Planu - Grzegorz Kurowski Terebint - Konferencja w oparciu o Słowo Boże o tym czego pragnie Bóg w naszym życiu i jak my mamy poznawać Jego wolę dla nas. Przebaczenie i uzdrowienie zranień wewnętrznych Jeśli czujesz się nieszczęśliwy, to nie dlatego, że takie nieszczęścia Cię spotkały, tylko dlatego, że nie chcesz zmierzyć się z życiem takim jakie jest. Uzdrowienie z ran jest procesem, wymaga czasu i motywacji, którą jest miłość, prawda i dobro. Widziała Jezusa poza ciałem niebo i czyściec. Śmierć kliniczna życie po życiu Pani Genowefa ciężko chorowała i w 2013 roku przeżyła śmierć kliniczną, widziała niebo i czyściec oraz szatana z piekła, spotkała Maryję, Jezusa, Św. Ojca Pio i bliskich zmarłych znajomych. 'Weszłam tym razem do bardzo jasnego pomieszczenia, które było przedzielone szybą od sufitu do podłogi. Podeszłam zaciekawiona i za tą szybą zobaczyłam piękny ogród, pełen kwitnących kwiatów i krzewów.' Uwielbienie Jezusa z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie Wołomin Kochani chciałbym was zaprosić na uwielbienie do Wołomina gdzie będziemy modlić się o uzdrowienie i uwolnienie. Opowiem tam szczegółowo o cudzie uzdrowienia mojego synka Jakuba, który miał zapalenie mózgu i leżał chory na intensywnej terapii a Jezus uzdrowił go w 100%.
przeżyła śmierć kliniczną widziała piekło
