jak znaleźć zmarłej osoby w niemczech
W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku.” Stosownie do art. 63 1 § 2 KP prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej a razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku.
Numer znajdujący się na dowodzie ubezpieczenia społecznego nazywa się często numerem ubezpieczenia (Versicherungsnummer) lub numerem ubezpieczenia emerytalnego (Rentenversicherungsnummer). Składają się na niego dane osobiste, takie jak data urodzenia, pierwsze litery nazwiska oraz numer seryjny, który określa także płeć
Zadaję pytanie, ponieważ pomimo przetrzepania internetu nie jestem pewna co do tego, jak rozliczyć moją mamuśkę, a mnie właśnie to zadanie powierzyła. Mama w roku 2012 pracowała w Polsce od stycznia do końca kwietnia. Od 1 maja do końca grudnia pracowała w Niemczech - legalnie, będąc zameldow
Nr 12 poz. 90) nie obejmuje niestety podatku od spadków i darowizn. Oznacza to, że obywatel Polski od lat zamieszkujący w Niemczech, będący spadkobiercą zmarłej osoby, której majątek znajdował się w Niemczech, ma obowiązek uiścić podatek od odziedziczonego spadku zarówno w Niemczech – gdzie toczyło się postępowanie o nabycie
A wystarczy darmowy wniosek. 350 milionów złotych - tyle składek po zmarłym członku rodziny wypłacił w zeszłym roku ZUS. By je otrzymać, wystarczyło złożyć darmowy wniosek. Ludzie jednak o tym nie wiedzą i płacą pośrednikom nawet 30 proc. odzyskanych kwot. Odzyskanie składek OFE po osobie zmarłej nie wymaga pośrednika.
Nette Leute Kennenlernen Kostenlos Ohne Anmeldung.
Coraz więcej Niemców, z braku krewnych, umiera w samotności. Pochówkiem zajmuje się Urząd ds. Porządku i Bezpieczeństwa Publicznego (Ordnungsamt) oszczędzając, gdzie tylko może. Bez kwiatów, bez gości pogrzebowych, w najtańszej trumnie chowane są w Niemczech osoby samotne. Ich liczba od lat stale rośnie, co potwierdza Stephan Neuser, sekretarz generalny Niemieckiego Federalnego Stowarzyszenia Zakładów Pogrzebowych. Za jeden z głównych powodów podaje on zmiany demograficzne.– W przypadku starszych, samotnych osób coraz częściej dochodzi o tego, że po śmierci musi zatroszczyć się o nie państwo – tłumaczy Neuser. W Monachium osobą odpowiedzialną za takie przypadki losowe jest Sigrid Diether. Od 20 lat prowadzi ona z ramienia miasta wydział „Pochówków z urzędu” przy miejskich cmentarzach. Urząd zapewnia wszystko, co konieczne, ale nic ponad to. W ubiegłym roku pochowano w ten sposób w Monachium 591 osób. W bieżącym roku, jak dotąd było 397 takich przypadków. Dla porównania, w 2001 r. zorganizowano 467 pochówków, gdy w 2006 r. tylko 322. Zdaniem Sigrid Diether, mimo skaczących liczb tendencja jest raczej wzrostowa. I to nie tylko w Monachium. Nie ma jednak dokładnych statystyk dot. całych Niemiec. Nie każdy powiat publikuje tego typu dane. Jednak, jak podała rzecznik miasta Hamburg, według informacji hamburskich cmentarzy rocznie w tym mieście organizowane jest około 1000 pogrzebów z urzędu przy „tendencji wzrostowej na przestrzeni lat”. Bez względu na grupę społeczną W myśl obowiązujących w Niemczech przepisów osoba zmarła musi być pochowana w ciągu 4 dni. Tymczasem, jak twierdzi Sigrid Diether, która ma do czynienia z 1200 przypadkami rocznie, „coraz trudniej jest odnaleźć krewnych zmarłego”. "Klasyczny przypadek" to odkryte gdzieś na ulicy zwłoki mężczyzny, a ustalenie tożsamości nieżyjącej osoby jest często niemożliwe. Samotna śmierć dotyczy wszystkich grup wiekowych i warstw społecznych. Raz chodzi o samotną matkę z małym dzieckiem, innym razem o chorą na demencję starszą osobę czy o młodego człowieka, który nie posiadał rodzeństwa ani kogoś bliskiego. W dużej części przypadków udaje się odnaleźć krewnych (rodziców, dziadków, dzieci, etc), którzy przejmują odpowiedzialność za ostatnią posługę. Sporo z nich pozostaje jednak niewyjaśniona. W 2015 r. miasto Monachium wydało 1,5 mln euro na pogrzeby z urzędu. Sigrid Diether oraz jej współpracownicy sprawdzają zawsze, czy na którymś z cmentarzy nie ma grobu rodzinnego zmarłej osoby lub jak pochowani zostali inni członkowie rodziny. – Staramy się zawsze podjąć właściwą decyzję – zapewnia monachijska urzędniczka. Jak najtaniej Koszty ostatniej posługi z urzędu wynoszą w Monachium 3,5 tys. euro. Spopielenie jest o tysiąc euro tańsze, jednak urząd stara się chować zgodnie z powszechnie przyjętą tradycyją. Na grobie wysiewana jest trawa oraz stawiany jest skromny kamień nagrobny lub krzyż. Jeśli wiadomo, że osoba zmarła była wierząca, ceremonię pogrzebową celebruje ksiądz. W innym przypadku robi to jeden z pracowników administracji cmentarza. Z kolei w Berlinie standardem w przypadku pochówku z urzędu jest spopielenie. Wydział ds. Zdrowia, Spraw Socjalnych Senatu płaci tylko za świadczenia podstawowe. Nie zaliczają się do nich ani koszty ceremonii pogrzebowej, ani koszty mówcy czy wystroju sali pogrzebowej. Sigrid Diether z Monachium brała już udział w niejednym takim pogrzebie, bo jak twierdzi „samotna trumna tylko z księdzem w sali pogrzebowej jest wyjątkowo smutnym widokiem”. dpa/ Alexandra Jarecka
Praca dla opiekunek w Niemczech jest reklamowana jako zajęcie atrakcyjne finansowo. Często podkreśla się również, że nie jest ona zarezerwowana wyłącznie dla pielęgniarek. Co więcej, osoba myśląca o sprawdzeniu możliwości, jakie stwarza opieka Niemcy, nie musi biegle posługiwać się językiem niemieckim. Zwykle wymagana jest jego znajomość na poziomie komunikacyjnym, tą zaś można opanować podczas kilkumiesięcznego kursu. Praca w Niemczech – od czego zacząć? Jeszcze przed kilkunastu laty, zdobycie pracy w charakterze opiekunki osób starszych nie było proste. Wymagało wyjazdu do Niemiec po to, aby dowiedzieć się, czy istnieje zapotrzebowanie na tego rodzaju usługi. Często mówiono więc o tym, że praca jest ciekawa, wydaje się być jednak propozycją skierowaną jedynie do dość odważnych kobiet i mężczyzn. Dziś sytuacja potencjalnych opiekunów seniorów jest znacznie mniej skomplikowana. W Polsce działa niejedna agencja opiekunek osób starszych, nawiązanie z nią współpracy pozwala więc nie tylko na szybkie znalezienie zatrudnienia, ale również na uzupełnienie własnej wiedzy i umiejętności. Jak znaleźć dobrą agencję opiekunek? Nietrudno się domyślić, że znalezienie solidnej agencji opiekunek może być dość trudnym zadaniem. Wszystkie reklamują się przecież jako niezawodne, obiecują przy tym fachową pomoc nie tylko na etapie rekrutacji, ale również po jej zaskoczeniu. Nie oznacza to jednak, że mamy do czynienia z wyzwaniem, któremu nie da się sprostać. Warto analizować oferty przynajmniej kilku agencji, nie można jednak zapominać także o tym, że każda deklaracja powinna mieć oparcie w pozytywnych opiniach osób korzystających z ich usług. To właśnie opinie innych opiekunów i opiekunek często są najcenniejszą ze wskazówek.
Śmierć bliskiej osoby stanowi nie tylko ból i cierpienie, ale także wiąże się z koniecznością zachowania całego szeregu procedur. Stają się one szczególnie skomplikowane, gdy umiera osoba zamieszkała na stałe za granicą, np. w Niemczech. Bowiem majątek pozostawiony przez nią w Niemczech podlega nie polskiemu, lecz niemieckiemu reżimowi prawnemu. Dodatkowe komplikacje powstają, gdy nasz bliski pozostawił także majątek w Polsce. W pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy nasz bliski pozostawił testament. Może on znajdować się w domu zmarłego, ale mógł także zostać zdeponowany przez niego w sądzie lub u notariusza. W Niemczech funkcjonuje specjalny rejestr testamentów notarialnych, który umożliwia stwierdzenie, czy dana osoba pozostawiła po sobie testament sporządzony u notariusza. Co się tyczy testamentów zdeponowanych w sądzie, należy zasięgnąć informacji w miejscowym sądzie spadku. Specjalnością niemieckiego prawa są tzw. testamenty wspólne (małżeńskie), które są sporządzane wspólnie przez obydwojga małżonków. W Polsce takie testamenty są niedopuszczalne, ale niemiecki ustawodawca wychodzi z założenia, że małżonkowie są tak ekonomicznie związani ze sobą, że mogą wspólnie sporządzać testament. Istotą testamentu małżeńskiego, a w szczególności tzw. ‘testamentu berlińskiego’ (‘Berliner Testament’) jest to, że małżonkowie wyznaczają siebie nawzajem na spadkobierców, a dzieci dziedziczą majątek małżeński dopiero po śmierci obojga małżonków. Oznacza to, że w razie śmierci jednego z małżonków pozostały przy życiu małżonek dziedziczy cały spadek, a dzieci nie dziedziczą po w pierwszej kolejności zmarłym, lecz dopiero po śmierci drugiego z małżonków (dzieciom przysługuje wtedy wg. niemieckiego prawa zachowek). Za życia obydwojga małżonków ‘Berliner Testament’ może być przez każdego z nich odwołany. Natomiast po śmierci jednego z małżonków wspólny testament nie może zostać zmieniony lub odwołany przez pozostałego przy życiu małżonka. Jeśli spadkodawca pozostawił testament (czy to jednoosobowy, czy to małżeński), należy w pierwszej kolejności sprawdzić wstępnie, czy zachowane zostały podstawowe wymogi formalne niemieckiego prawa spadkowego: testament musi być spisany w całości własnoręcznie, musi być zaopatrzony w datę i miejsce jego sporządzenia, a także podpisany. Ostatecznie szczegółowe sprawdzenie, czy wymogi formalne zostały zachowane, należy do sądu. Jednak zanim skieruje się sprawę do sądu, warto skonsultować w tym zakresie prawnika. Jeśli nie został sporządzony żaden testament, spadkobiercy dziedziczą według zasad ustalonych w niemieckim kodeksie cywilnym (Bürgerliches Gesetzbuch, w skrócie BGB). Kolejność dziedziczenia według § 1924 i nast. BGB jest następująca: - w pierwszej kolejności niemiecki spadek dziedziczą dzieci spadkodawcy, a w razie ich śmierci jego wnuki. Jeśli jest więcej dzieci (wnuków), to dziedziczą oni w równych częściach; - jeśli spadkodawca nie pozostawił ani dzieci ani wnuków, spadek w Niemczech dziedziczą rodzice spadkodawcy, a w razie ich śmierci – ich zstępni, tzn. dzieci lub wnuki; - jeśli nie ma osób wymienionych powyżej, spadek w Niemczech dziedziczą dziadkowie spadkodawcy, a w razie ich śmierci ich zstępni; - jeśli natomiast nie ma także osób wymienionych powyżej, dziedziczą pradziadkowie spadkodawcy i ich zstępni. Kwestia ustawowego dziedziczenia wdowy (wdowca) po zmarłym małżonku w biegu z dziećmi zależy od tego, czy małżonkowie za życia żyli w ustawowym ustroju majątkowym (Zugewinngemeinschaft), czy też nie. Jeśli żyli oni w ustawowym ustroju majątkowym, udział pozostałego przy życiu małżonka wynosi ½, jeśli dziedziczy on w zbiegu z dziećmi. Jeśli natomiast nie żyli w ustawowym ustroju majątkowym, to małżonek, który przeżył spadkodawcę, jest uprawniony, jeśli dziedziczy w zbiegu z dziećmi, do 1/4 spadku; jeśli dziedziczy w zbiegu z rodzicami – do 1/2 spadku, jeśli dziedziczy w zbiegu z dziadkami lub dalszymi krewnymi - do 3/4 spadku. Do wykazania, że jest się spadkobiercą, służy w Niemczech postanowienie o nabyciu spadku (Erbschein). Erbschein wydaje sąd rejonowy (Amtsgericht) właściwy według ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy w odpowiednim postępowaniu spadkowym. Wniosek o wydanie postanowienia musi być oczywiście sporządzony w języku niemieckim i spełniać szereg wymogów formalnych wymaganych przez niemieckie prawo. Opłata sądowa od wniosku w przedmiocie nabycia spadku nie jest stała, lecz jest obliczana procentowo od wartości masy spadku. Wniosek o wydanie niemieckiego Erbscheinu powinien zawierać: - datę i miejsce zgonu niemieckiego spadkodawcy, jego ostatni adres zamieszkania oraz obywatelstwo lub obywatelstwa: informacje, czy był żonaty, czy miał dzieci własne lub przysposobione (adoptowane), imiona rodziców, daty zawarcia małżeństwa i daty ewentualnych zgonów rodziców; - stopień pokrewieństwa wnioskodawcy w stosunku do spadkodawcy oraz określenie podstawy dziedziczenia (ustawowe czy testamentowe); - wyszczególnienie wszystkich spadkobierców: należy podać ich imiona, nazwiska, adresy, stopień pokrewieństwa ze spadkodawcą. Ponadto przy każdym spadkobiercy należy podać ułamkową część, jaką powinien on dziedziczyć. Równocześnie należy podać osoby, które byłyby uprawnione do spadku, gdyby nie zmarły przed spadkodawcą – wskazując, kto wchodzi na ich miejsce (np. dzieci) i podając równocześnie ich dane personalne, adresy oraz ułamkowe części należące im się ze spadku; - zapewnienie wnioskodawcy na temat ewentualnych testamentów pozostawionych przez spadkodawcę; - zapewnienie, że nie istniały i nie istnieją inne niż wymienione osoby, które byłyby powołane do spadkobrania; - zapewnienie, że nie toczyło się i nie toczy się postępowanie sądowe; - oświadczenie, że wszyscy spadkobiercy spadek przyjęli; - oświadczenie i zapewnienie, że wnioskodawcy nie są znane żadne fakty i okoliczności, które przeczyłyby powyższym jego zapewnieniom i oświadczeniom. Podane we wniosku informacje dotyczące spadkodawcy i jego rodziny należy udokumentować oryginałami odpisów skróconych aktów stanu cywilnego, a mianowicie aktu urodzenia spadkodawcy, aktu zgonu rodziców spadkodawcy, aktów urodzenia i ewentualnie zgonu dzieci spadkodawcy lub odpowiednio jego wnuków, a w przypadku zamężnych kobiet także aktów małżeństwa lub aktów urodzenia i ewentualnie zgonu rodzeństwa spadkodawcy, a w przypadku zamężnych kobiet także aktów małżeństwa. Dodatkowe komplikacje pojawiają się, jeśli spadkobierca pozostawił oprócz majątku w Niemczech także majątek w Polsce. W takich sytuacjach konieczne jest albo uznanie niemieckiego postanowienia o nabyciu spadku przez sąd polski, albo - w razie pozostawienia na terenie Polski nieruchomości (działka, grunt lub mieszkanie) uzyskanie odrębnego polskiego postanowienia o nabyciu spadku, albo wydanie przez sąd niemiecki europejskiego postanowienia o nabyciu spadku. Która z powyższych form jest w danej sytuacji najkorzystniejsza, wymaga zazwyczaj szczegółowej analizy. Należy pamiętać, że objęcie spadku w posiadanie, tzn. np. przejęcie pieniędzy na koncie bankowym, uzależnione jest od wydania przez niemiecki Urząd Skarbowy odpowiedniego zaświadczenia o uregulowaniu kwestii podatkowych, w szczególności podatku spadkowego. Kwestie podatkowe należy ustalać bardzo uważnie, w szczególności ze względu na fakt, że zawarta między Polską a Niemcami międzynarodowa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie obejmuje swoimi postanowieniami podatku od spadków. Jeśli zmarły pozostawił po sobie w Niemczech tylko długi spadkowe, należy odrzucić spadek. Odrzucenie spadku wymaga w Niemczech szczególnej formy - w tym celu należy skontaktować się z prawnikiem. Odrzucenie spadku może nastąpić tylko w terminie sześciu tygodni od chwili powzięcia wiadomości o powołaniu do spadku, a jeśli spadkobierca ma miejsce zamieszkania poza terenem Niemiec – w terminie sześciu miesięcy. Odrzucenie spadku dla dzieci wymaga zgody sądu rodzinnego, chyba że spadek odrzucili już wcześniej rodzice dziecka (§ 1643 BGB). Jeśli mimo początkowych ustaleń o braku masy spadkowej pojawią się nagle dodatnie wartości spadkowe, to w szczególnych okolicznościach istnieje możliwość cofnięcia odrzucenia spadku (§ 1954 BGB). Istotne jest, że według niemieckiego prawa spadkowego, w braku odrzucenia spadku, spadek przechodzi na spadkobierców wraz z wszelkimi długami. Znane polskiemu prawu przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza jest prawu niemieckiemu nieznane. Istnieją wprawdzie instytucje prawne umożliwiające ograniczenie długów spadkowych do wysokości masy spadkowej, takie jak ustanowienie kuratora spadku lub wszczęcie upadłości spadkowej, ale jeśli pasywa masy spadkowej w sposób jednoznaczny przewyższają jej aktywa, najlepszą formą działania jest odrzucenie spadku. Osoba kontaktowa w sprawach spadkowych w Niemczech: Adwokat w Niemczech Dr Jacek Franek Specjalista do spraw polsko-niemieckich e-mail: jacek-franek@ tel. 22 622 95 96 faks 22 622 12 85
Proszę uwzględnić, że za sporządzenie dokumentu urzędowego w przypadku ww. wniosków pobierana jest opłata. Wysokość tej opłaty zależy od konkretnego przedstawicielstwa, które udziela informacji na temat jej wysokości. Prosimy o niestawianie się w Ambasadzie, wzgl. w Konsulacie Generalnym, w celu złożenia wniosku bez wcześniejszej rezerwacji terminu wizyty, gdyż przygotowanie dokumentu urzędowego jest czasochłonne i często wymaga dodatkowych wyjaśnień. W ramach przygotowania wniosku prosimy najpierw o staranne i kompletne wypełnienie, a następnie przesłanie dostępnego również tutaj kwestionariusza wraz z kopiami dokumentów uzasadniających prawo do spadku. Według niemieckiego prawa spadkowego z chwilą otwarcia spadku spadek przechodzi na spadkobierców. W celu potwierdzenia prawa do spadku spadkobiercy mogą złożyć wniosek o dokument stwierdzający nabycie spadku we właściwym sądzie ten jest w wielu przypadkach potrzebny, by móc rozporządzać majątkiem spadkowym. Jeśli chodzi o zagranicznych spadkodawców, których majątek spadkowy znajduje się w Niemczech, może zostać wystawiony dokument stwierdzający nabycie spadku jedynie w odniesieniu do spadku znajdującego się w Republice Federalnej stwierdzenia nabycia spadku z reguły jednak nie są przypadku spadków, których otwarcie nastąpiło w okresie od dnia roku, europejskie rozporządzenie spadkowe oferuje możliwość wnioskowania o europejskie poświadczenie spadkowe zamiast o krajowe stwierdzenie nabycia spadku. Jest ono ważne bezpośrednio we wszystkich państwach członkowskich UE z wyjątkiem Irlandii i Danii i w związku z tym jest szczególnie zalecane w przypadkach, gdy przedmioty spadkowe znajdują się w różnych państwach o stwierdzenie nabycia spadku wzgl. o europejskie poświadczenie spadkowe można złożyć bezpośrednio w niemieckim sądzie spadkowym, za pośrednictwem niemieckiego notariusza lub właściwego dla danego wnioskodawcy przedstawicielstwa Niemiec za granicą. Jeżeli po danej osobie dziedziczy kilkoro spadkobierców, tworzą oni wspólnotę spadkobierców. Jeden ze spadkobierców może w imieniu wszystkich współspadkobierców złożyć wniosek o wspólny dokument stwierdzający nabycie spadku. Nie potrzebuje w tym celu pełnomocnictwa współspadkobierców. Jest też możliwe złożenie wniosku o wydanie dokumentu stwierdzającego nabycie części spadku tylko dla jednego lub dla części spadkobierców. Proszę jednak mieć na uwadze, że do momentu podziału spadku spadkobiercy mogą rozporządzać nim jedynie wspólnie, w związku z czym dokument stwierdzający nabycie części spadku często nie jest wystarczający do wypłaty majątku ramach procedury wnioskowania o stwierdzenie nabycia spadku wzgl. o europejskie poświadczenie spadkowe spadkobiorcy muszą złożyć zapewnienie z mocą przysięgi. W ten sposób następuje poświadczenie danych zawartych we wniosku o dokument stwierdzający nabycie spadku, zwłaszcza danych, dla których nie ma potwierdzenia w formie dokumentów. Zapewnienie z mocą przysięgi ponadto zastępuje dowody będące dokumentami, których pozyskanie jest niemożliwe lub wymaga niewspółmiernie wielkich wysiłków. Świadome lub nieumyślne złożenie fałszywego zapewnienia z mocą przysięgi podlega z mocą przysięgi musi zostać złożone osobiście przez przynajmniej jednego ze spadkobierców. Nie jest konieczne, by wspólnota spadkobierców jako cała złożyła zapewnienie z mocą przysięgi. Nie jest możliwe upoważnienie do złożenia wniosku osoby trzeciej niemającej prawa do spadku. Sąd spadkowy odrzuca przesłane drogą pocztową wnioski o stwierdzenie nabycia spadku bez zapewnienia z mocą przysięgi, to samo dotyczy wniosków o wydanie europejskiego poświadczenia oraz zapewnienie z mocą przysięgi są sporządzane w formie dokumentu urzędowego. Wspólnie z wnioskodawcą ustalimy termin, w którym będzie on mógł stawić się w przedstawicielstwie Niemiec za granicą w celu sporządzenia dokumentu urzędowego. W ramach przygotowania wniosku o dokument stwierdzający nabycie spadku prosimy najpierw o przesłanie starannie i kompletnie wypełnionego kwestionariusza. Kwestionariusz znajduje się poniżej. Na życzenie może on zostać przesłany drogą mailową lub pocztową. Prawo do spadku należy wykazać wobec sądu spadkowego w oparciu o oryginały dokumentów lub ich poświadczone interesie wnioskodawcy leży przedłożenie urzędnikowi konsularnemu w miarę możliwości kompletu dokumentów, ponieważ w ten sposób będzie on mógł dopełnić obowiązku sprawdzenia wniosku oraz doradzenia i pouczenia wnioskodawcy. Braki w złożonych dokumentach działają na niekorzyść wnioskodawcy i mogą później w przypadku odstępstw prowadzić do odpłatnego odrzucenia wniosku przed sądem spadkowym, któremu należy przedłożyć wszystkie dowody. Decyzja sądu spadkowego zasadniczo nie może odbiegać od wniosku, niepoprawny pod względem merytorycznym wniosek musi więc zostać otwarcie spadku nastąpiło w okresie od roku, o tym, jakie prawo spadkowe znajduje zastosowanie, decyduje ostatnie miejsce zwykłego pobytu spadkodawcy (jeżeli otwarcie spadku nastąpiło we wcześniejszym terminie, z reguły decyduje obywatelstwo spadkodawcy). W niemieckim prawie spadkowym liczba paranteli nie jest ograniczona. W przypadku braku dzieci, rodziców i rodzeństwa dziedziczą dziadkowie spadkodawcy oraz ich zstępni, reguły potrzebne są następujące dokumenty krajowe i zagraniczne:1. wszystkie rozrządzenia na wypadek śmierci (testament, umowa dziedziczenia) w oryginale lub w formie uwierzytelnionej kopii oraz protokół otwarcia dokonanego przez niemiecki sąd spadkowy / kancelarię notarialną (lub porównywalny zagraniczny protokół otwarcia), jeżeli wnioskodawca jest w jego posiadaniu2. jeżeli dotyczy, decyzja polskiego sądu w sprawie spadkowej3. akt zgonu spadkodawcy4. akt małżeństwa spadkodawcy i ew. zaświadczenie o rozwiązaniu (ew. wszystkich małżeństw)5. akty urodzenia dzieci spadkodawcy6. jeżeli nie ma dzieci: akt urodzenia spadkodawcy jeżeli rodzice nie żyją – akty zgonu rodziców i akty urodzenia rodzeństwa spadkodawcy7. jeżeli przed śmiercią spadkodawcy zmarły osoby uprawnione do spadku, należy przedłożyć ich akty zgonu i – jeżeli są dostępne – akty urodzenia ich zstępnych8. ewentualnie porozumienie w sprawie wcześniejszego wyrównania udziału w spadku9. ewentualnie oświadczenia o odrzuceniu spadku, umowy o zrzeczeniu się dziedziczenia i małżeńskie umowy majątkoweW razie wątpliwości odnośnie do dokumentów, jakie należy przygotować, proszę mimo wszystko najpierw kompletnie wypełnić ww. kwestionariusz i przesłać go nam. Wówczas poinformujemy w sposób niezobowiązujący, jakie dokumenty zgodnie z doświadczeniem prawdopodobnie będą wymagane przez sąd spadkowy w Państwa przypadku, aby rozpatrzyć wniosek o dokument stwierdzający nabycie spadku (przy czym decyzja ostatecznie należy do sądu).Dokumenty w językach obcych wymagają tłumaczenia na język niemiecki sporządzonego przez tłumacza przysięgłego. Z reguły do złożenia wniosku o dokument stwierdzający nabycie spadku wystarczą wielojęzyczne odpisy skrócone polskich aktów stanu przesłaniu kwestionariusza i kopii dokumentów zostanie przygotowany wniosek o dokument stwierdzający nabycie sporządzenie w formie dokumentu urzędowego wniosku o dokument stwierdzający nabycie spadku i zapewnienia z mocą przyrzeczenia oraz za wydanie stwierdzenia nabycia spadku należy – według rozporządzenia o opłatach pobieranych za granicą – każdorazowo wnieść w przedstawicielstwie Niemiec za granicą, jak również we właściwym niemieckim sądzie rejonowym opłatę, która naliczana jest według czystej wartości całego spadku (po odliczeniu zobowiązań). Dlatego niezbędne jest podanie przedstawicielstwu Niemiec za granicą wartości spadku w chwili śmierci są dodatkowe koszty za tłumaczenie ustne, jeżeli sporządzenie wniosku o dokument stwierdzający nabycie spadku w formie dokumentu urzędowego nastąpi w języku innym niż do przygotowania wniosku o dokument stwierdzający nabycie spadku PDF / 453 KBOd dnia 17 sierpnia 2015 roku obowiązuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego (rozporządzenie spadkowe nr 650/2012). To nowe rozporządzenie UE reguluje, które krajowe prawo spadkowe znajduje zastosowanie w danej sprawie spadkowej o charakterze oraz inne organy wymiaru sprawiedliwości w państwach członkowskich UE (oprócz Irlandii i Danii) – a więc także w Niemczech i w Polsce – na podstawie unijnego rozporządzenia spadkowego stwierdzają, które prawo krajowe jest właściwe dla danej sprawy spadkowej o charakterze otwarcie spadku nastąpiło przed wejściem w życie rozporządzenia spadkowego UE, tj. przed 17 sierpnia 2015 roku, zgodnie z przepisami niemieckiego prawa prywatnego międzynarodowego (art. 25 niemieckiej Ustawy wprowadzającej Kodeks cywilny, EGBGB) „dziedziczenie majątku po osobie zmarłej” podlega prawu spadkowemu państwa, którego obywatelem był spadkodawca w chwili śmierci. Jeżeli spadkodawca był Niemcem, obowiązuje prawo otwarcie spadku nastąpiło w dniu wejścia w życie europejskiego rozporządzenia spadkowego lub po 17 sierpnia 2015 roku, zgodnie z art. 83 ust. 1 rozporządzenia spadkowego UE ogół spraw związanych z dziedziczeniem majątku po osobie zmarłej podlega prawu państwa, w którym znajdowało się ostatnie miejsce zwykłego pobytu spadkodawcy w chwili jego śmierci (art. 21 rozporządzenia spadkowego UE). Przykładowo w przypadku Niemca, którego miejsce zwykłego pobytu jest w Polsce, będzie to polskie prawo przepisy regulujące dziedziczenie ustawowe mogą w znacznym stopniu odbiegać od niemieckich przepisów w zakresie prawa prawaOsoba mająca miejsce zwykłego pobytu za granicą, która jednak chce, by w przypadku dziedziczenia po niej zastosowanie znalazło prawo spadkowe państwa, którego jest obywatelem – na przykład Niemiec, który mieszka w Polsce chce, by w przypadku sprawy dotyczącej jego spadku zastosowano niemieckie, a nie polskie prawo spadkowe – musi odpowiednio dokonać wyboru prawa musi być dokonany w sposób wyraźny w oświadczeniu w formie rozrządzenia na wypadek śmierci – najczęściej jest to testament – lub przynajmniej musi wynikać z postanowień takiego rozrządzenia (art. 22 rozporządzenia spadkowego UE). Ze względów pewności prawa zaleca się dokonanie wyboru w sposób prawa dokonany przed 17 sierpnia 2015 roku wskazujący jako właściwe – na przykład – prawo państwa, którego obywatelem jest spadkodawca (art. 83 ust. 2, 3 rozporządzenia spadkowego UE), pozostaje w mocy także po 17 sierpnia 2015 na wypadek śmierciOdnośnie do formy testamentu pierwszeństwo przed europejskim rozporządzeniem spadkowym mają przepisy Konwencji haskiej z dnia 5 października 1961 roku dotyczącej kolizji praw w przedmiocie formy rozporządzeń testamentowych, która w Niemczech obowiązuje od 27 sierpnia 1965 roku. Oznacza to, że przepisy przejściowe europejskiego rozporządzenia spadkowego praktycznie nie mają w tym zakresie dopuszczalności i ważności materialnej oraz formalnej rozrządzeń na wypadek śmierci dokonanych po 17 sierpnia 2015 roku podlega europejskiemu rozporządzeniu zarówno dokonanie rozrządzenia na wypadek śmierci jak i otwarcie spadku nastąpiło przed 17 sierpnia 2015 roku, zastosowanie znajdują wyłącznie obowiązujące wówczas uregulowania niemieckiego międzynarodowego prawa natomiast rozrządzenia na wypadek śmierci dokonano przed 17 sierpnia 2015 roku, ale otwarcie spadku nastąpiło dopiero po 17 sierpnia 2015 roku, wtedy – zgodnie z zasadą zastosowania korzystniejszych przepisów – zastosowanie znajdą obowiązujące przed datą graniczną uregulowania niemieckiego międzynarodowego prawa spadkowego albo przepisy europejskiego rozporządzenia ustalić miejsce zwykłego pobytu?Miejsce zwykłego pobytu znajduje się tam, gdzie okoliczności pobytu wskazują na to, że przebywanie w danym miejscu lub na danym terenie nie ma jedynie charakteru przejściowego. Analizy dokonuje się na podstawie stanu faktycznego; ustala się przy tym, gdzie znajduje się rzeczywiste centrum życiowe, zwłaszcza odnośnie do kontaktów rodzinnych i zawodowych. Dla ustalenia tego znaczenie mogą mieć także znajomość języków oraz członkostwo spadkodawcy w lokalnych i regionalnych stowarzyszeniach. Za pobyt, który nie jest jedynie przejściowy zawsze i od początku uznaje się zamierzony i nieprzerwany pobyt przez okres ponad sześciu miesięcy, przy czym dopuszcza się krótkie przerwy w zwykłego pobytu może zatem ulec zmianie już wraz z przeprowadzeniem się w inne miejsce. Dotyczy to osób wyprowadzających się na stałe za granicę, jak również tych, które udają się za granicę tylko na pewien czas – w każdym razie wtedy, gdy ich pobyt za granicą planowany jest na okres przekraczający sześć miesięcy i jeżeli następuje przeniesienie za granicę ich rzeczywistego centrum miejsca zwykłego pobytu może być trudne. Dotyczy to chociażby osób, które nie przebywają na stałe w jednym miejscu, lecz np. regularnie przemieszczają się między Polską a Niemcami, żyjąc raz w jednym, raz w drugim państwie i utrzymują silne więzi społeczne w każdym z na temat spadku po sobieChoć wiele osób ze zrozumiałych przyczyn unika myślenia o własnej śmierci, nie należy odkładać swoich spraw spadkowych na zastanowić się przykładowo nad miejscem swojego zwykłego pobytu. Warto zastanowić się nad pożądanym podziałem spadku po sobie oraz ew. ustalić, czy w tym celu wymagane jest rozrządzenie na wypadek śmierci (z reguły oznacza to sporządzenie testamentu). Proszę zastanowić się, czy w danym przypadku konieczne jest dokonanie wyżej opisanego wyboru testament został już sporządzony, należy go sprawdzić. Należy też ew. uzupełnić go o klauzulę wyboru prawa. Trzeba przy tym dopilnować, aby uzupełnienie to zostało sformułowane zgodnie z prawem obowiązującym w miejscu sporządzenia przypadku braku pewności: Proszę zasięgnąć porady!Na koniec najważniejsze: Kwestie spadkowe mogą być bardzo skomplikowane. W razie wątpliwości, na przykład odnośnie do tego, czy miejsce zwykłego pobytu jest w Polsce czy też w Niemczech, co dana nowa regulacja konkretnie oznacza dla danej osoby, ale także w związku z innymi pytaniami na temat uregulowania spraw dotyczących własnego spadku, prosimy zasięgnąć porady wyspecjalizowanego adwokata lub notariusza! Prosimy o wyrozumiałość – przedstawicielstwa Niemiec za granicą nie mogą świadczyć usług w zakresie doradztwa prawnego w indywidualnych przypadkach.
jak znaleźć zmarłej osoby w niemczech