art 43 ust 1 pkt 29 ustawy o vat

Skorzystaj z usług doświadczonych prawników. Art. 43. Ustawa z dnia o kasach zapomogowo-pożyczkowych - 1. Przetwarzanie przez KZP danych osobowych w celu realizacji zadań ustawowych związanych z członkostwem w KZP, w tym gromadzeniem wkładów członkowskich oraz udzielaniem pomocy Z tego względu, w Pana ocenie, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, również te działania, które same nie stanowią usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego w sensie ścisłym, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT - na mocy cytowanego przepisu ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się z podatku Jeśli są spełnione wszystkie przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, to podlegają one zwolnieniu przedmiotowemu, nawet jeśli obejmują takie elementy jak doradztwo zawodowe rozumiane jako świadczenie pomocnicze (tak w interpretacji indywidualnej z 3 lutego 2017 r. Elementy, które obowiązkowo powinny znaleźć się na fakturze zostały wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT. Niezwykle istotnym z tym zakresie zapisem jest art. 106e ust. 1 pkt 19, odnoszący się bezpośrednio do podatników zwolnionych. W obecnie obowiązującym art. 29a ustawy o VAT o obrocie nie ma mowy. Mimo to, w komentowanej ustawie oraz wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych, nadal znajdują się odwołania do pojęcia "obrotu" (zob. przykładowo art. 90 czy art. 138 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT). Nette Leute Kennenlernen Kostenlos Ohne Anmeldung. Jeżeli wykonujący usługi ma uprawnienia do wykonywania zawodu logopedy, świadczone przez niego usługi logopedyczne są zwolnione z podatku VAT. W przeciwnym razie są opodatkowane według stawki podstawowej 23 procent. Jaką stawką VAT należy opodatkować usługi logopedyczne świadczone przez osobę fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą? Odpowiedź na pytanie zależy od tego czy osoba fizyczna, o której mowa, jest uprawniona do wykonywania zawodu logopedy. Zwolnienia od podatku obejmujące usługi w zakresie opieki medycznej określają przepisy art. 43 ust. 1 pkt 18-19a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej oraz § 3 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Przepisy te zwalniają od podatku, między innymi, usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej – dalej [-OFERTA_HTML-] Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 przez osobę wykonującą zawód medyczny rozumie się osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny. Do zawodów medycznych zalicza się zawód logopedy (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 sierpnia 2013 r. - IPTPP1/443-413/13-4/MH). W konsekwencji jeżeli osoba fizyczna, o której mowa, jest uprawniona do wykonywania zawodu logopedy, świadczone przez nią usługi logopedyczne (jako usługi służące poprawie zdrowia) są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c W przeciwnym razie (jeżeli osoba fizyczna, o której mowa, nie jest uprawniona do wykonywania zawodu logopedy) świadczone przez tę osobę usługi logopedyczne są opodatkowane VAT według stawki podstawowej 23%. Minister Finansów wydał interpretację ogólną z r. w sprawie zakresu stosowania zwolnienia z VAT wynajmu i dzierżawy nieruchomości na cele mieszkaniowe. Wiele wskazuje na to, że wydana interpretacja przyczyni się do zawężenia zakresu stosowania ww. zwolnienia. Będzie ono stosowane jedynie w przypadkach bezpośredniego zaspokajania celów mieszkaniowych najemcy. Z kolei najem na rzecz różnej maści pośredników będzie uznawany zawsze za czynność opodatkowaną podstawową stawką VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z r. o podatku od towarów i usług ( z 2021 r. poz. 685 ze zm., dalej: VATU), zwalnia się z opodatkowania VAT usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu. Na pierwszy rzut oka, ww. przepis wydaje się jasny. Określa bowiem trzy zasadnicze warunki, jakie spełnić się muszą aby usługa najmu była zwolniona z VAT: wynajmowana lub dzierżawiona nieruchomość musi mieć charakter mieszkalny, wynajem lub dzierżawa dokonywane są na własny rachunek, wynajem lub dzierżawa dokonywane są wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu. Ostatnia przesłanka czasem nie jest aż tak oczywista. W praktyce rynkowej występują bowiem i to zaskakująco często modele transakcji, w których pomiędzy podmiotem wynajmującym nieruchomość a finalnym beneficjentem świadczenia (a więc osobą fizyczną zamieszkującą nieruchomość) występuje podmiot pośredniczący. Przykłady można mnożyć. Wyobraźmy sobie wynajem mieszkania na rzecz firmy, która wykorzystuje je na cele mieszkaniowe oddelegowanego pracownika. Albo jako tzw. mieszkanie służbowe, udostępniane różnym pracownikom w razie zapotrzebowania (np. w czasie podróży służbowej). Nie jest niczym nadzwyczajnym także wynajem na rzecz agencji nieruchomości, która sama jest następnie stroną umowy podnajmu długoterminowego z lokatorem. Często zdarzają się też umowy najmu na rzecz agencji pracy tymczasowej, która wykorzystuje następnie mieszkanie do ulokowania swoich pracowników. W przypadku takiego modelu historycznie powstawały wątpliwości co do charakteru wynajmowania/wydzierżawiania dokonywanego przez właściciela nieruchomości na rzecz pośrednika. Deklaracje podatkowe z wyjaśnieniami. Skonfiguruj Twój System Legalis! Sprawdź Czego dotyczy problem Organy podatkowe podchodzą do kwestii zwolnienia z VAT najmu lokali mieszkalnych na rzecz pośredników nie do końca konsekwentnie. Nie trzeba szukać daleko, przyjrzyjmy się dwóm interpretacjom indywidualnym „pierwszym z brzegu” (a więc tegorocznym). W interpretacji indywidualnej z r., Legalis Dyrektor KIS uznał, że w przypadku najmu budynku mieszkalnego na rzecz podmiotu gospodarczego (firmy) z przeznaczeniem wyłącznie na cele mieszkaniowe pracowników, zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 VATU jest jak najbardziej możliwe. Dla odmiany jednak, w interpretacji indywidualnej z r., Legalis ten sam Dyrektor KIS uznał, że najem lokalu mieszkalnego na rzecz firmy w celach dalszego podnajmu osobom trzecim nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 VATU. Dla rozróżnienia ww. rozstrzygnięć kluczowe wydaje się, co ów „podmiot gospodarczy” będący stroną umowy najmu uczyni z lokalem dalej. Jeśli realizuje cele mieszkaniowe np. swoich pracowników – zwolnienie z VAT przysługuje. Jeśli jednak lokal jest oddany w podnajem, zwolnienie z VAT nie przysługuje. Granica jest jednak bardzo cienka. Zwłaszcza jeśli przyjmiemy, że podmiot gospodarczy przeznaczy wynajmowany lokal na cele mieszkaniowe pracowników… ale w formie podnajmu. Idąc tym tropem, dość niebezpiecznie zaczyna się zacierać granica między realizacją celu mieszkaniowego per se a dalszym podnajmem, który jednak też do realizacji tych celów służy. Stanowisko organu Dyrektor KIS w interpretacji ogólnej z r., Legalis uznał, że usługa wynajmu bądź dzierżawy nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym, świadczona na rzecz podmiotu gospodarczego (innego niż społeczna agencja najmu), który wykorzystuje wynajmowaną nieruchomość na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT. Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 VATU nie ma w tym przypadku zastosowania, gdyż nie jest spełniony warunek dotyczący realizacji celu mieszkaniowego nabywcy świadczenia. Co ważne i warte podkreślenia, zdaniem Ministra Finansów powyższa argumentacja ma również zastosowanie w przypadku wynajmu bądź dzierżawy nieruchomości dla podmiotu gospodarczego, wykorzystującego następnie wynajmowaną nieruchomość w celu udostępnienia swoim pracownikom do celów mieszkaniowych. Niezależnie od tego, czy jest to udostępnienie odpłatne (w drodze podnajmu) czy też nieodpłatne (np. jako element świadczeń zapewnianych pracownikowi). Dopiero bowiem na etapie udostępniania nieruchomości pracownikom spełniony zostaje warunek celu wynajmu lub dzierżawy nieruchomości – wyłącznie na cele mieszkaniowe. W ten oto sposób, warunkiem zwolnienia (choć nie wyrażonym dosłownie w art. 43 ust. 1 pkt 36 VATU) staje się wynajem „bezpośrednio” na cele mieszkaniowe. Wyjątkiem od omówionej powyżej koncepcji jest jednakże wykonywanie takich czynności na rzecz społecznych agencji najmu. Jakkolwiek prowadzą one działalność gospodarczą w zakresie wynajmowania/dzierżawienia nieruchomości, stanowią jednak podmioty o szczególnym charakterze. Działalność społecznych agencji najmu jest bowiem elementem realizowanej przez samorządy polityki mieszkaniowej. Omawiane rozstrzygnięcie uporządkuje ale też zmieni praktykę podatkową. W przenośni i dosłownie. Warto pamiętać, że zgodnie z art. 14e § 1a pkt 2 ustawy z r. Ordynacja podatkowa ( z 2021 r. poz. 1540 ze zm., dalej: OrdPU) Dyrektor KIS może z urzędu stwierdzić wygaśniecie interpretacji indywidualnej, jeżeli jest ona niezgodna z interpretacją ogólną wydaną w takim samym stanie prawnym. A takich niezgodnych interpretacji indywidualnych jest sporo. Być może czeka nas więc wysyp tego rodzaju „stwierdzeń” przez fiskusa. Do tej pory zdaniem fiskusa zwolnienie z VAT było możliwe także w przypadku wynajmu na rzecz spółki-pracodawcy, jeśli spółka np. zobowiązywała się w treści zawartej umowy najmu do wykorzystywania lokalu do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych swoich pracowników. W świetle konkluzji płynących z interpretacji ogólnej, nie będzie już takie podejście możliwe. Czy interpretacja ogólna jest dla podatników niekorzystna? Jak zwykle na gruncie VAT bywa – to zależy. Część podatników preferuje bowiem opodatkowanie VAT wynajmu lokali mieszkalnych. Chodzi rzecz jasna o przysługujące im w takim wypadku prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ponoszonymi wydatkami. W przypadku kwalifikacji wynajmu jako czynność zwolniona, prawa takiego nie ma. W profesjonalnym obrocie czy administrowaniu nieruchomościami opodatkowanie VAT będzie więc często korzystne. Nie będzie trzeba już szukać alternatywnych ścieżek argumentacji, takich jak np. w przypadku krótkoterminowego wynajmu pracownikom tymczasowym. W takich przypadkach, zdaniem podatników nie dochodzi do zaspokajania celów mieszkaniowych, skoro pracownicy uzyskują prawo do przebywania w konkretnym pokoju wraz z dostępem do łazienki i wspólnej kuchni, ale nie mogą swobodnie dysponować wynajętym pokojem (tak np. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z r., Legalis). Nie ma więc zwolnienia z VAT, jest za to odliczenie podatku naliczonego. Sytuacja osób fizycznych wynajmujących lokal/lokale mieszkalne pośrednikom może się zmienić. Jeśli już organy podatkowe uznają taką aktywność za działalność gospodarczą do celów VAT (a nie zarząd własnym majątkiem prywatnym, co jest jednak tematem samym w sobie), do tej pory zwolnienie przedmiotowe pozwalało wynajmującym spać względnie spokojnie. I nie lękać się obowiązkami w VAT (rejestracja, ewidencja, fakturowanie itd.). Teraz może się to zmienić, choć ostatnim wentylem bezpieczeństwa dla wielu będzie pewnie zwolnienie z uwagi na nieprzekroczenie poziomu zł obrotu rocznie. Gdy na deser uwzględnimy jeszcze zmiany na gruncie podatków dochodowych czekające na wynajmujących lokale mieszkalne w ramach tzw. Polskiego Ładu (np. obowiązkowy ryczałt, brak możliwości amortyzacji), mamy do czynienia z ponowną podatkową rewolucją w tej materii. Nie można nie odnieść wrażenia, że na naszych oczach dzieje się pewnego rodzaju inżynieria zarządzania rynkiem nieruchomości. Przy wykorzystaniu narzędzi podatkowych. Wszystkie aktualności po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Wypróbuj! Sprawdź Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku → Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w części ze środków publicznych, w tym w formie płatności z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT, jeżeli środki te stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT i ich udział w całkowitym obrocie z tytułu świadczenia konkretnej usługi wynosi co najmniej 70%. Tak uznał Minister Finansów w wydanej 15 czerwca 2012 r. interpretacji ogólnej. Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego są czasem zwolnione z VAT Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm. – ustawa o VAT) w brzmieniu nadanym ustawą z 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnieniem z VAT objęte są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.) zwolniono z VAT usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami zwolnień w kontekście usług szkoleniowych finansowanych w części ze środków publicznych sprowadza się przede wszystkim do dokonania oceny, czy dana usługa stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz czy i w jakiej części jest ona finansowana ze środków usługi kształcenia zawodowego nie będą zwolnione z VAT? Kiedy usługa szkoleniowa jest usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego Zdaniem Ministra Finansów dla uznania, czy dana usługa spełnia definicję usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego należy odnieść się do art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z str. 1).Zgodnie z jego treścią, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy VAT obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. Co to są „środki publiczne”Odnosząc się do drugiej przesłanki zastosowania zwolnienia Minister Finansów wskazał, iż środki otrzymywane przez beneficjentów na prowadzenie projektów realizowanych w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki finansowanego z budżetu państwa (dotacja celowa) oraz Europejskiego Funduszu Społecznego (płatność pochodząca z budżetu Unii Europejskiej) mieszczą się w kategorii środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.).W tej sytuacji zasadniczą, wymagającą jednoznacznego wyjaśnienia kwestią jest określenie kiedy dochodzi do finansowania usług w całości (lub co najmniej w 70%) ze środków publicznych. W szczególności wyjaśnienia wymaga przypadek, gdy świadczący usługę szkoleniową oprócz otrzymywanego bezpośrednio od usługobiorcy wynagrodzenia, otrzymuje dofinansowanie w postaci środków publicznych. Ze środków publicznych muszą być finansowane konkretne szkoleniaMinister Finansów zwrócił w tym kontekście uwagę na to, że zarówno ustawa o VAT w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c, jak i ww. rozporządzenie z 4 kwietnia 2011 r. w § 13 ust. 1 pkt 20 wskazuje – dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku – na konieczność finansowania w określonej części usług szkoleniowych ze środków publicznych, co oznacza, że konkretne usługi szkoleniowe (a nie np. cała działalność beneficjenta środków publicznych) mają być sfinansowane z tych samym, zdaniem Ministra, Finansów warunkiem zwolnienia danej usługi szkoleniowej z podatku jest to, ażeby otrzymane przez usługodawcę wynagrodzenie z tytułu świadczenia tej usługi pochodziło w całości lub w określonej przepisami cyt. rozporządzenia Ministra Finansów części ze środków publicznych. W następstwie powyższego, w zależności od tego, czy otrzymane przez świadczącego przedmiotową usługę szkoleniową środki publiczne składają się na obrót (stanowią podstawę opodatkowania) z tytułu świadczenia tej usługi (i w jakiej części) usługa ta podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT lub nie będzie podlegać temu w tym kontekście znaczenie ma art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, zdefiniowany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Dodatkowo, obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT i należy przez nie rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę treści cytowanych wyżej przepisów wynika zdaniem Ministra Finansów, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję, czy też inną dopłatę o podobnym charakterze), wpływające bezpośrednio na cenę towaru lub usługi, „uzupełnia” ono podstawę opodatkowania z tytułu danej dostawy lub dotacje czy subwencje (np. dotacja ze środków unijnych) niemające bezpośredniego wpływu na cenę czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i określenia zatem, czy dane dotacje, subwencje lub też inne dopłaty o podobnym charakterze, składają się czy też nie składają się na obrót (wchodzą czy nie wchodzą do podstawy opodatkowania) istotne są szczegółowe warunki ich Ministra Finansów nie budzi przy tym wątpliwości, że otrzymywane przez usługodawcę od usługobiorców kwoty wynagrodzenia za konkretną usługę wchodzić będą w podstawę opodatkowania. Taki charakter będą miały na przykład kwoty wkładów własnych wymaganych przy projektach realizowanych z wykorzystywaniem środków unijnych, przekazywane świadczącemu usługę przez przedsiębiorców kierujących swoich pracowników na określone samym w zależności od tego, jaki udział w całkowitym obrocie z tytułu świadczenia danej usługi szkoleniowej będą miały środki publiczne, usługa ta podlegać będzie zwolnieniu na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia z 4 kwietnia 2011 r. (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT) lub nie będzie podlegać zatem podatnik uzyska dofinansowanie ze środków publicznych, którego nie będzie mógł powiązać, zgodnie z ww. zasadami, z konkretną usługą szkoleniową (gdyż nie będzie ona stanowić dopłaty wpływającej bezpośrednio na jej cenę), a oprócz tego z tytułu świadczenia tej usługi otrzyma wynagrodzenie od usługobiorcy (np. kwoty wkładu własnego od przedsiębiorców kierujących swoich pracowników na szkolenie), usługa ta nie będzie korzystać ze bowiem w takim przypadku przez świadczącego usługę obrót w całości pochodzić będzie ze środków przekazanych przez przedsiębiorców, co oznacza, że nie będzie spełniona przesłanka dotycząca finansowania ww. usług w co najmniej 70% ze środków publicznych, warunkująca zastosowanie zwolnienia z VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 interpretacje podatkowe 2012Ogólne interpretacje podatkowe Ministra FinansówŹródło: interpretacja ogólna Ministra Finansów z 15 czerwca 2012 r. (nr PT4/033/2-3/9/EFU/2012/PT-298).

art 43 ust 1 pkt 29 ustawy o vat